Μονόλιθοι από πάγο

Δημιουργός: Maria Olsen, Μαρία

Να μη ξεχνάμε το μόνο φως που φωτίζει το σκοτάδι: την ανθρωπιά μας

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μονόλιθοι από πέτρα και πάγο
αλυχτούν σιωπηλά, και κανένα μουράγιο
δεν θα φανεί, προτού να φέξει
το φως κρίνεται, και το αιώνιο σκοτάδι
σαν ομίχλη κρέμεται, περπατά προς τον άδη
- ήσουν πάντα έτσι;

Τι θαμπό, αμυδρό τοπίο
ως τα κόκκαλα φτάνει το κρύο
το φως εδώ δε χωρεί
στραγγισμένη από αίμα καρδιά
ονειρεύεται λιβάδια πλατιά
μα χτύπο δεν μπορεί να βρεί

Η γη ξενυχτά διψασμένη
μαβιά, καφέ κι εγκαταλελειμμένη
- εδώ πρέπει να βαδίσεις
σαν εργάτρια στο μέσο της κυψέλης
στάσου εδώ, εδώ αγάπα αν θέλεις
να ζήσεις

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-08-2008