Αίμα του αίματος μου

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

αφιερωμενο

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Και νά ,τώρα σηκωμένος αγνάντια απο τον κόσμο που γκρεμίζεται
Απ’τ’όνειρο μου που σιγανά κλονίζεται
Για να ρωτάω την ίδια μου την ψυχή
Για να ρωτάω να μ’αναπάψει τι μπορεί;

Δεν θ’ανεβώ ψηλότερα απ’τον αχνό καυμό
Όλη η φωτιά των ουρανών,μου κρύβει το πνεύμα μου βουβό
Μέσα και μακρύτερα ,ως τ’άδυτο με καίει ο εραστής ρυθμός
Εκεί που αμφίδρομος αστράφτει στα σκοτάδια ο χρησμός

Ναι! Εκεί θε ν’απλωθει γαλήνιο το χέρι μου
Για να σ’αγγίξει ..........,παντοτινό αστέρι μου
Πάνω απ’όλες τις αντινομίες,μυστήριο ζωντανό
Σαν πλατάνου κλώνος,ολόισο,πάνω απ’τον αγώνα τον σφοδρό

Να σταθεί σ’ένα σκαλί ομορφιάς ν’αναπαυτεί
Και σαν το λιωμένο χάλκωμα ,στη σάρκα να χαράξει απ’την αρχή
Το νέο του,μες σ’ολάκερη την πλάση αχνάρι
Κι ας βαφτεί με το αίμα,της μοίρας μου τ’ακρόγωνο λιθάρι

Και τότε Εσύ θάσαι η ζωή κι ο θάνατός μου
Το προαίωνιο κι αθάνατο αίμα του αίματός μου
Θάσαι η μικρή πνοή που ξαφνικά λυτρώνει τη γιγάντια τρικυμία
Μπορεί και νάσαι ακόμα, αντάμα,κι ο ίλιγγος και η κυριαρχία

Κύττα!καρτερούνε όλες οι μνήμες οι θαμπές
Όλοι οι αβέβαιοι ίσκιοι κι οι αναρίθμητες καρδιές
Δές πως περιμένουν για να πάρουνε τριγύρα σου μορφή
Άκου στ’αυτιά σου ψιθυρίζουν οι σοφοί...........,

Χίλιων απάρθενων κυμάτων το μουρμουρητό
Μύριων καρδιών,πάρε,διάλεξε τον παλμό
Και κρατήσου...θα σε φτάσω ,θα σε φτάσω ,εμπρός στον δρόμο τον τραχύ
Με τα μάτια στυλωμένα πάντα στην κορφή.........

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-09-2008