Σε ζήτησα στο ξημέρωμα

Δημιουργός: γιώργος εν πλω

Είναι απ' τα ποιήματα που έρχονται στιγμιαία, και χάνονται ξανά...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σε ζήτησα στο ξημέρωμα
Σε έψαξα πίσω απ’ το
φως της χαραυγής
Σε είδα μέσα στην πρώτη ηλιαχτίδα
Σε άγγιξα στο πρώτο δρόσο της αυγής

Είμαι όλος άρωμα
απ’ του πρωινού το χάδι
Είμαι γεμάτος
απ’ το συναπάντημά μας

Είμαι πλούσιος από σένα
από όλα όσα έφερες μαζί σου
αυτό το πρωινό
Χρώμα, φως, άρωμα, δροσιά
Ζωή στο πέρασμά σου
Ανάσταση το άγγιγμά σου

Δρόμος ατελείωτος, καμωμένος από σένα
Πυρωμένη άσφαλτος απ’ το καμίνι
Των ακτίνων σου

Πόσο μυστικό το πρωί σου
Πόσο άηχο, σιωπηλό
Χίλιες κραυγές αναφωνούν μέσα μου
Δεν αντέχω τη μουσική σου
Η αρμονία σου εισχωρεί μέσα μου

Ηχεί σε κάθε κενό μου
Σε κάθε ηχείο του εαυτού μου

Είναι το πρωινό σου πόθος
Έρχεσαι δειλά μα φεύγεις ανελέητα
μόλις ο ήλιος της μέρας βγει ξανά
Έρχεσαι και απλώνεσαι πάνω μου
Καλύπτεις τη χλόη της ψυχής μου
σαν ομίχλη, υγρή και βαριά μαζί

Μα φεύγεις απροκάλυπτα, από φως εκτυφλωτικό
Χωρίς ντροπή, χωρίς προειδοποίηση
Πληγώνεις τόσο βαθιά
τα κατάξερα φύλλα της καρδιάς μου
Τα καις, τα διαλύεις
Μ’ αφήνεις, μ’ αφήνεις

Κι εγώ, ξερός ξανά, ξαποστένω
απ’ την κούρασή σου
Περιμένω μόνος
Θαρρώ δεν αναπνέω
Καμένος από τον ήλιο
τον αγωγιάτη και διώχτη σου

Αγάπη, πρωινή, νοσταλγική
Ψευδαίσθηση ονειρική
Μέχρι το άλλο το πρωί θα καρτερώ
Εσένα, για μένα απουσία μακρινή
μα παρουσία σε κάθε πρωινό,
Παρουσία ξένη μου
Το πρωινό, η χαραυγή
Σε θυμίζει, σε ανασταίνει μέσα μου
Κάθε χαραυγή είναι αγάπη και ζωή
Χαραυγή μου, αγάπη μου
Κάθε ξύπνημα αγωνία και νόστος ασίγητος
Κάθε πρωινό και ευχή
Να έρθεις...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-09-2008