Στου Χρονου Μου Το Παντα

Δημιουργός: agrafos

ΣΤΟ........ΧΑΡΟ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τον βλεπω τον Απεθαντο
που μ, αγριοκοιταζει.
Που τονε λαβωματιασα
μου το κραταει ακομα.
Στον μολυβενιο Ουρανο
τον βλεπω που μου ταζει,
πως κι αλλη μαχη μου χρωστα
εκει που δε χαραζει.


Ητανε τοτε μια φορα
στης νιοτης μου το Θαμα,
που νομιζε πως τέλειωνα
και μου ,βγαλε την Καμα.


Μεσα στου Όπιου τους καπνους
ντυθηκε παραζαλη,
κι ετσι γλυκα με διπλωσε
μες τη γλυκεια τη Ζαλη


Ασπριζα εγω σα τον Νεκρο,
Μαυριζε Αυτος σα Χαρος.
Κι εγινε στη μαστουρα μου
στο Στηθος μου το βαρος.


Μα μεσα κει στης Νταγκλας μου
τα αδυτα πηγαδια,
ειχα φυλαξει μιά Φωνη
απ, τα δικα μας βραδια
Που μου ,λεγες πως μ, αγαπας
και παντα να προσεχω,
και σαν σπαθι αλωβιαστο
μεσα μου να σ,εχω.


Σαν αναδυεται η Φωνη
η αρρηκτα δεμενη,
με της Ζωης τον Βρυχηθμο
παντα Ζωη να μενει,
Αστραφτει η Λαμψη σου παντου
στο Σπαθινο κορμι μου
και τον σπαθιζω στα γερα
να φυγει μακρια μου.


Γιατι οσο ζω,
Εγω,
Χαρος δε με παιρνει.
οσο η καρδια μου θα χτυπα,
μακρια μου θ, ανασαινει.

Μοναχα οταν τοτε πια
κουφαρι θα, μαι αδειο,
λαφυρο θα, μαι της ντροπης
στην τοση του Αντρειοσυνη.

Κι αφου το παντα μου ειν, αυτο
που μονο εχω Ζησει,
για παντα τον ενικησα.
Στον Χρονο και των Δυών μας.

Και στο λημερι του Φωτια,
εβαζα τραγουδωντας

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-09-2008