Α

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][B][align=center]


Τα έλεγα μιαν εποχή και δες με, δες με τώρα
τα έλεγα και κοίτα με πως έχω καταντήσει
να ψάχνω νέα κι όμορφη, γυναίκα και αθώα

μα μόνο ο θάνατος μπορεί, με μιας να την κερδίσει
και μόνο ο θάνατος μπορεί να φέρει αυτή τη δόξα

να έχω την πιο όμορφη, γυναίκα της ζωής μου

Αθανασία λέγεται και μένει για αιώνια
το ταίρι στον παράδεισο ψηλά, ψηλά εκεί
πιο πάνω κι απ’ τα σύννεφα, ποιον θέλεις; πάνε ρώτα!
Αθανασία λέγεται και μοιάζει προσευχή

~~~~~

ορίστε Δεσποινίς, ορίσατε
κρατήστε με το χέρι σας, το χέρι μου
τα βήματα μονάχα να θυμάστε
εν-δυο, εν-δυο, εμείς οι δυο

τα περασμένα απ’ τη μνήμη βγάλτε
φορέστε απόψε ένα φούξια νυχτικό
και κολλημένο ως έχει στο κορμί σας
αφήστε με την χείρα να φιλώ

αφήστε με γλυκιά μου Δεσποινίς
σεμνά και ταπεινά να προσκυνήσω
το άγιο χώμα που βαδίζετε ν’ αγγίξω
στην αγκαλιά μου να κρατώ το σώμα σας

δεν ξέρω, τι ‘ναι πιο γλυκό; ένα χάδι!
μονάχα ξέρω τ’ όνομά σας να μιλώ
κι αυτό φωνάζω μ’ όλη την αγάπη

~~~~~

Αθανασία λέγεται και μένει για αιώνια
το ταίρι στον παράδεισο ψηλά, ψηλά εκεί
πιο πάνω κι απ’ τα σύννεφα, ποιον θέλεις; πάνε ρώτα!
Αθανασία λέγεται και μοιάζει προσευχή.


γιώργος_κ[/align][/B][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-09-2008