Διάφανος

Δημιουργός: Μπάμπης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στου Αερικού την άκρη αποκοιμήθηκα,
σαν Πεχλιβάνης άραζα και σα Βραχνός προφήτης
κι ήρθαν και κατακάθισαν πάνω μου όχι λίγες
μα όλης της γης οι μύγες

Ήρθε με τη σειρά της κι η Περσεφόνη μου
κι έφερε Παξιμάδια να λιμπιστούν
και μια Μοσχαροκεφαλή,να τις τραβήξει το αίμα
να φύγουν από μένα

Μέσα μου ακουμπισμένος ένας Διάφανος
τις μύγες μου μετράει, μένει άφωνος.
Με ένα βάλς ,αναφωνεί ο Καίσαρας Θανάσης,
τις μύγες θα ξεχάσεις

και μία στραβοκάνα θεόκουφη γρηά
που μόνο με ονειροζόλ ξέρει να τις νικά,
ψάχνει παπούτσια του χορού αντί νυχτοσκοτώστρα,
σ'όλους να κάνει μόστρα

Στου Αερικού την άκρη πετάει τ' όνειρο
που είναι σαν τη μύγα αθώο και παμπόνηρο,
βλέπει τον άνθρωπο μικρό κι όπως του ορμάει μοιάζει
μιάς νύχτας καμικάζι.







σημείωση: Τα λόγια γράφτηκαν μετά από ανάγνωση ποιημάτων του Θανάση Παπακωνσταντίνου
στο κατά justawoman Ευαγγέλιο.[align=center][/align][align=center]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-09-2008