Συγνώμη

Δημιουργός: χρήστος

το ποίημα αυτό το έγραψα για την κόρη μου που είναι 8 χρονών, μετά από παράπονα ότι δε με βλέπει πολύ. όταν της το διάβασα μου είπε: "αφού δεν είσαι εντάξει, να γίνεις..." τόσο απλά και τόσο αφοπλιστικά...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δε θέλω τα ματάκια σου ξανά να συννεφιάσουν
στο πρόσωπό σου να μη δω δάκρυ ένα να κυλάει
γιατί είναι όμορφα πολύ και θα μου ξεθωριάσουν
κι αν κλαις για το παραμικρό, το πρόσωπο χαλάει.

Δεν έχω χρόνο να σε δω, μονάχα πριν νυστάξεις
σε παίρνω λίγο αγκαλιά σου δίνω δυο φιλιά
μα σαν θα ανοίξεις τα φτερά πουλί μου και πετάξεις
να ξέρεις πάντα το 'θελα να είμαι πιο κοντά

τα μεταξένια μάγουλα, σου τα ύφαναν υφάντρες
κι όλο για σένα ξόδεψαν το ροδαλό μετάξι,
τώρα που εμένα μόνο θες κι όρεξη γι άλλους άνδρες
δεν έχεις, εγώ δεν μπορώ με σένα να 'μαι εντάξει…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-02-2005