πασάλειμμα για γούρι(επεισόδιο)

Δημιουργός: ΕΛΕΑΝΝΑ, Λένα Κατσιμαντού

Αμέρσα μην μας κρύβεις άλλο το προσωπικό σου δράμα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

(συνέχεια)

Ο Τέρη από παιδί ήταν μοναχικό
είχε ένα ταμ τιριρί εξωπραγματικό
κι αν η κουλή δεν βιάζονταν να αποκατασταθεί
(σαράντα χρόνια κόρη δίκιο είχε κι αυτή)

πλατωνικά τα πούπουλα
αν δεν φόραγαν ..αν τα βγαζαν
κι αυτοί θα 'ταν καλά
και μας ίσως μας διάβαζαν(μην ξεχνιόμαστε)

Μα ο Τέρη με τη φτέρη πασάλειβε τη μούρη του
μελάνη απ'το βαρέλι -ζαβό-το'χε για γούρι του
κάθε φορά που έγραφε ή απάγγειλε τους στίχους του
μουτζουρωνόταν όλος κι ακούμπαε στους τοίχους του

Αυτή είχε ταφτά λευκό πριν το μπορδώ
ποτέ δεν τον συγχώρεσε τον Τέρη τον αοιδό
γιατί όταν πήγε σπίτι του κατέστρεψε το ένδυμα
της άφησε λεκέ και χάλασε το κέντημα

Μορφοντυμένη πάντοτε ήτονε η εν λόγω
τώρα δεν ξέρω πως! έγινε σαν τον μπόγο
μπουντούρες και τσεμπέρια φορεί και καμαρώνει
κανέναν πια δε συγκινεί, τίποτα δεν υψώνει

Πα στο μπορδώ ταφτά της έγραψε χίλιες ρίμες
του μπέμπη του Θανάση το μπεμπιλίνο μνήμες
(μπεμπιλίνο απ'το ..μπέμπης είμαι και τ'αφήνω)
παιδεύει τον αθίγγανο με επιπέδου μύρια
και του'χει καταστρέψει τα κοστούμια τα κασμίρια.

Πασάλειμμα για γούρι..τι μου θυμίζει η κίνηση
μετά θα σας το πω,τι μ'έπιασε συγκίνηση
εγώ μωρέ στο βάθος..την κουλή την αγαπάω
σαράντα χρόνια κόρη,αυτονόητο το γκάο!(απ'το γκαγκάο )

(συνεχίζεται)

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-09-2008