Έξοδος

Δημιουργός: Deva

Ληξούρι, 3/12/2003, στην (καλά, αφήστε το, μην αρχίσει και κανας καυγάς στο στρουμφοχωριό :) ). Sorry που είμαι τόσο κακός :[

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Χθές βράδυ χόρεψες γυμνή χορό μυστήριο,
κάποιο μαρτύριο ήταν μονάχα η αφορμή.
Γυμνή. Σε γυάλινο κελί φυλακισμένη
να περιμένεις να σου δέσουν την πληγή
που μια βραδιά στο ατομικό σου καθαρτήριο
χάραξες και τη δείχνεις σ' όποιον επιμένει
πως η ζωή σου ειν' μιά μεγάλη αναμονή
για πράγματα που πρέπει, θα συμβούν, το ξέρεις,
κι όλο ξεχνάς όσα μπορείς να καταφέρεις
και σε πονάν όσα σου πάνε πιο πολύ

Πας σπίτι αργά και κάθε βράδυ μεθυσμένη
πρέπει να νιώθεις να σε πνίγει η μοναξιά,
κι όποιος σε ακούει πάντα σε καταλαβαίνει
αλλα και τότε ακόμα φεύγει βιαστικά.
Σφίγγει η αγάπη σου - ατσάλινη τανάλια.
Σαν βρίσκεις κάποιον τον κρατάς ασφυκτικά
μέσα στην άγρια λύπη που θα βυθιστείς
σε άδειους δρόμους στην κενή σου μοναξια:
Σε γκρίζους πύργους μαύρα, σκοτεινά κανάλια
κι ότι άλλη μαλακία μπορείς να σκαρφιστείς.

Κοίτα λιγάκι μιά φορά τον εαυτό σου.
Σκέψου - είν' εύκολο αν πάψεις να μιλάς.
Πρόσεξε κάτι να μαθαίνεις σε ότι πάθεις,
κι αν με σοφές όλο βλακείες μας τυρρανάς
δεν έχεις ούτε ένα συμπέρασμα δικό σου:
Κοίταξε γύρω σου κι έχεις πολλά να μάθεις.
Δες τη σελήνη σαν ουράνιο να 'ναι σώμα
κι όχι όπως σου 'μαθε ο τάδε ποιητής:

έτσι ξεκίνησε κι αυτός ακόμα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-02-2005