Ποιος είσαι άγνωστε

Δημιουργός: MARGARITA

ποτέ δεν σβήνω τα παλιά..έχει αντοχή η σιωπή μου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Ποιος είσαι άγνωστε, που σε, τα εντός μου κοινωνώ,
δεν είσαι ο δαίμονας μου, ούτε ο θεός μου.
Κι αν του ανέμου είσαι ξωτικό, πες μου γιατί,
το πέταγμα του θανάτου δεν σταμάτησες;
Κι αν είσαι της φωτιάς το ξωτικό, πες μου γιατί,
δεν έκαψες το γράμμα του της καταδίκης μου;
Αυτό που μήναγε «Για σένα, για να μην ξεχάσεις ποτέ,
για να μάθεις τι θα πει πόνος όλη σου τη ζωή»
Κι αν είσαι ξωτικό του πόνου, γνωρίζεις πως δεν έφταιξα.
Φύγε και άφησε με μόνη. Μόνη με τα στοιχειά μου.
Κι αν είσαι ο θάνατος, σε ξόρκισα δυο φορές, ξεχρέωσα.
Και εγώ θα πω, πότε, θα μου χαρίσω ταξίδι στην Αχερουσία.
Κι αν είσαι η οργή, σε λάθος άνθρωπο ξεσπάς βροχή,
μονάχα τις σακάτισσες ψυχές νοιώθω να αγαπώ
και τους τρελούς τούτου του κόσμου αγκαλιάζω
και δεν ουρλιάζω, μην τους ταράξω τις σκιές.
Κι αν είσαι του έρωτα ξωτικό, δεν έχω τίποτα να δώσω,
ακρωτηριασμένη πόδια, χέρια και κορμί, παραλυμένη λογική,
μονάχα ατόφια είναι η ψυχή, σε χρώματα δικά μου φωτεινά
που ποτέ δεν έχεις ξαναδεί. Μα εσύ είσαι παιδί και εγώ ποθώ
να ζήσεις όλες τις αισθήσεις, άγνωστε, που σε σένα τα εντός μου
κοινωνώ χωρίς αιδώ, με θλίψη στη κολυμπήθρα της γνώσης.
Κι αν είσαι φίλος ίδιας στράτας μείνε κοντά μου, μα μην θρηνείς.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-10-2008