αέρα

Δημιουργός: ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ

Λίγοι στίχοι,για εκείνους,που εκφράζουν απορία,πώς απο αρχαιοτάτων ..γράφεται η ιστορία.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

..ΑΕΡΑ

Ο Λύκων,εικοσαετής,
σκαρί ψηλό και στιβαρό,
έβγαλε και κατούραγε,
στο ποταμίσιο το νερό.

Στην άλλη όχθ', ο Καίσαρας,
επήρε τον,χαμπάρι,
και... γούρλωσε τους οφθαλμούς.
Θεοί μου,τι παπάρι!

Τι κελεπούρι, είν' αυτό!
Δεν πρέπει να το χάσει.
Πέφτει αμέσως στο νερό,
απέναντι να φθάσει.

[Αφ' ης στιγμης ο Καίσαρας,
τούτο ορών, εγλείφθη',
και έπεσε στον ποταμό,..
ο κύβος-πιά-ερρίφθη'!]

Το στράτευμα,..ακολουθεί
πιο πίσω [ σαν τα βόδια].
Ο Λύκων κατατρόμαξε
και..το 'βαλε στα πόδια.

Ψάξαν, μα..δεν τον βρήκανε!
Ετέλειωνε η μέρα.
Ο Καίσαρ..λιποθύμησε!
Ψιθύριζε...α ε ρ α..
-----------------------
Μή βλέποντας ο Καίσαρας,..
το κρεμαστό του Λύκωνα,
σίγουρα,δεν θα πέρναγε
ποτέ του..τον Ρουβίκωνα!

Και σύ μου λές για ήρωες
και αυτοκρατορίες!
Παπάρια είν' τα αίτια
σ΄ολες τις ιστορίες!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-10-2008