Παρ-άλογα

Δημιουργός: justawoman, Στέλλα Γεωργιάδου

από τα παλιά επίκαιρα... χαιρετώ σε στιχόπολη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ποιος είν' εδω;
Κανείς δε βλέπει;

Υπήρχες κάποτε
Και θάλασσα ήσουν
και ήλιος
και ομίχλη
και αναπάντεχη άνοιξη

Υπήρχα κάποτε
Ταξιδιάρικο σκαρί
σε ονοματισμένους προορισμούς
Λιμάνι ζωή
Λιμάνι όνειρο
Λιμάνι θλίψη

Ξημέρωσε ακαιρία

Ερημωμένοι οι σταθμοί
Οι έγνοιες βυθίστηκαν στη λήθη
Ακόμα πιο ξένη αίσθηση
αυτή που με κυκλώνει

Το ξημέρωμα διστακτικό
αναποφάσιστο
Δε βρέχει, δε φυσά, δεν αναπνέει
Το τέλος στην αρχή εφάπτεται
χωρίς ενδιάμεσο, χωρίς αποδοχή
Βουτηγμένα τα δάχτυλα στη σελήνη
χαράζουν αφηρημένα σκοτάδια
Ασταθείς οι αναπολήσεις
μετεωρίζονται και μεταμορφώνονται
Ότι ήταν χθες, δεν είναι πια
Μεταλλαγή στο πουθενά και στο ποτέ

Γεννιούνται τα τυχαία και σκορπίζουν
Αντικατοπτρισμοί χωρίς ειρμό
Σκάβουν τα σπλάχνα του κενού
με μανία
Ανία

Ερημία
Είναι εκδοχή ζωής;
Ακαιρία
Είναι εκδοχή ανυπαρξίας;

Δανεικοί καιροί προστατεύουν
ό,τι ξεχάστηκε να σβήσει
κι ό,τι μέλλεται να σβήσει
αφού γραφτεί
Λευκοί ήχοι
συχνότητες άπιαστες
κρούουν την έσω σιωπή
Αναισθησία εναίσιμη
οιονεί παρατάσεις



Ας ξυπνήσει τούτο το πρωινό
να σεργιανίσω ξανά τον κόσμο
Κάπου θα υπάρχει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-11-2008