Litost

Δημιουργός: Deva

Αθήνα, 7/1/2002

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Υπάρχουν καιροί που νιώθω ολόκληρος πάλι.
Καμιά φορά κρατούν αιώνες. ʼλλες φορές λιγάκι μοναχά.
Κί όσος καιρός κι άν περάσει, γυρίζω πάντα πάλι εδώ.

Δέν έχω αποφασίσει αν καλό είναι αυτό ή κακό,
αν η επιστροφή έιναι τροχία δική μου ή πτώση.
Πάντα όμως με αφήνει σοφό πίσω στο κρύο δωμάτιο.
Και κρίνω τότε τον παλιό μου εαυτό,
τους φίλους που πέρασαν,
και -με γνώση ανυπόφορη- αυτους που θα' ρθουν.

Αργά το ειρωνικό χαμόγελο του σύμπαντος παίρνει θέση απέναντι μου,
με τη γυαλάδα του να μου θυμίζει αιχμές απο πτήσεις άλλες.
Και είναι σκληρό να σου στέρει κάποιος τη μάσκα της γλυκιας αποτυχίας
και στη θέση της να βάζει ένα κόμπο στο μαντήλι σου μονάχα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-02-2005