Σ' όσους ρωτάνε / Δημιουργός: spil

Δημιουργός: justawoman, Στέλλα Γεωργιάδου

αντίο Σπήλιο...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σ όσους ρωτάνε,
πες πως αόρατοι με δένουνε δεσμοί,
μ όσους χτυπάνε
ρότα φευγιού σ ανώφελη διαδρομή.
Νωθρά κινάνε
σκαριά φθαρμένα για μιαν άγονη γραμμή.
Σ όσους ρωτάνε,
πες ότι βούλιαξα στης τρέλας μια σχισμή.

Μεθάω με θειάφι
στην εσωστρέφεια ηλιόλουστου πρωινού,
με ένα σινάφι
από ρεμάλια ορκισμένα τού κενού.
Μετράω τα βάθη
τού απύθμενου, κατάδικού μου ωκεανού.
Φωτιά και θειάφι
πες τους πως πίνω σ ύποπτες γωνιές του νου.

Είδωλο ξένο,
φαντάζει η εικόνα μου σε φόντο σκοτεινό.
Ράκη ξεπλένω
με όστρια, φλοίσβο και νερό θαλασσινό.
Μεταλαβαίνω
ό,τι εκπορνεύεται ασήμαντο, φτηνό.
Είδωλο ξένο,
το αντικατόπτρισμα τού άδειου στο κενό.

Μην απαντήσεις,
αν σε ρωτήσουν αν πονάω κι αν νοσταλγώ.
Οι παραισθήσεις
είναι ό,τι γεύομαι σαν στο όνειρο ασελγώ.
Τις αναμνήσεις
μου καταβρόχθισε ένα αδηφάγο "εγώ".
Μην απαντήσεις.
Έχει τον θάνατο η ζωή μας χορηγό.

Σ όσους ρωτάνε,
μην πεις με λόγια όσα ιστορούνε οι σιωπές.
Μοιριολογάνε
γριές ξορκίστρες στου οδυρμού τις δημοσιές.
Γεννοβολάνε
τα αποκαΐδια τους τού Αι Γιάννη οι φωτιές.
Σ όσους ρωτάνε,
πες τους, απλά, πως με πλανέψαν δυο ματιές.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-11-2008