δεν πέθανα

Δημιουργός: χάρης ο κύπριος, χάρης

ζω

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Νύχτωσε.
Έκλεισα τα παντζούρια.
Έκλεισα και τα τζάμια.
Έγιναν καθρέφτες και με είδα πάλι.
Μέσα στο τζάμι είδα εκτός από μένα
και ένα καθρέφτη που βρισκόταν πίσω μου
καρφωμένος στον τοίχο.
Μέσα στον καθρέφτη
που τον έβλεπα μπροστά μου
μέσα στο τζάμι
με έβλεπα και πιο πίσω.
Μέσα σε ένα άλλο καθρέφτη.
Και πιο πίσω μέσα σε ένα άλλο.
Μέτρησα πέντε καθρέφτες.
Πέντε ζωές.
Το τζάμι μπροστά
και ο καθρέφτης πίσω
με έκαναν να με βλέπω
και μπροστά και πίσω.
Πολλές φορές.
Με μελέτησα
και δεν ήμουν ο ίδιος
και στις πέντε μου ζωές.
Ξεκίνησα από την πιο μακριά.
Κουκκίδα.
Πιο μπροστά σκιά.
Πιο μπροστά σχήμα.
Πιο μπροστά σώμα.
Πιο μπροστά πτώμα.
Μα πως γίνεται σκέφτηκα;
Αφού δεν πέθανα.
Κι όμως...
Στην Πέμπτη μου ζωή ήταν που έφυγες.
Στο τελευταίο μας φιλί
δεν μου χάρισες την πνοή σου
όπως έκανες πάντα.
Ρούφηξες λαίμαργα τη δική μου
και έφυγες μια και καλή
έφυγες πέντε χιλιάδες φορές πιο κακή
και έφυγες για πάντα.
Ξημέρωσε.
Άνοιξα το τζάμι.
Άνοιξα και τα παντζούρια.
Κοίταξα τον ήλιο στα μάτια.
Με κοίταξε και κείνος στην καρδιά.
Ήμουν ζωντανός.
Θα άρχιζε μια νέα μέρα.
Μια νέα ζωή.
Η έκτη.
Το βράδυ πρόσθεσα
πιο μπροστά από το πτώμα,
εμένα.
Ορκίστηκα όταν με είδα
να ζήσω χίλιες ζωές
μέχρι να με δω στον καθρέφτη μου
χωρίς εσένα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-12-2008