ένα συνηθισμένο πρωινό

Δημιουργός: nirbana, katerina

καλό ξημέρωμα...χωρίς παρόμοια πρωινά...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πρώτο τσιγάρο πρωινό, πικρός καφές
κι η υποψία μιας ζωής παγιδευμένης
η απουσία σου ν' απλώνει σαν λεκές
και στη συνέχεια της νύχτας ν' ανασαίνεις.

Βαριά τα μέλη, πώς αρνούνται υποταγή
πώς ξεπερνιέται του μυαλού η ακαμψία
λάμπα θυέλλης έχω στήσει το κορμί
για να ξορκίσω εφιάλτες κι αυπνία.

Χίλιες εικόνες με το βλέμμα στο κενό
εκεί στο'' τίποτα'' τα πάντα ζωντανεύουν
αργά κινούνται σαν παιχνίδι μαγικό
σε καίνε, σε πονάνε, σ' αρρωσταίνουν.

Πρώτο τσιγάρο, σκάει το φως με συλλογή
κάθε σκιά και κάθε φόβο να καλύψει
μπρος στον καθρέφτη ο εαυτός μου με μισεί
γιατί ποτέ μου δεν τον έχω αγαπήσει.

Κοφτή η ανάσα, το παράθυρο ανοιχτό
και η ζωή ξανά ξυπόλυτη στο δρόμο
γυρίζω ρίχνω μια ματιά στο ''σ'αγαπώ''
ακόμα μια αναβολή, σε κάποιο φόνο.

20/10/2008

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-12-2008