Εφιάλτης Δημιουργός: Ιππαρχος, Δημήτρης Δεν είναι και πιο ταιριαστό κείμενο για να ευχηθώ, το ξέρω...όμως Καλή χρονιά να έχετε Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Μες το δωμάτιο το σκοτεινό, το σκονισμένο, έμοιαζε η κλίνη της βωμός ειδωλολάτρη...
Όμορφη, πίσω από πέπλο του καπνού να την τυλίγει, και λαμπερή καθώς τοπίο του Μαγιού μες την ομίχλη...
Κι όμως, αρκούσε ένα φύσημα του ανέμου για να χαλάσει την εικόνα, ένα αεράκι αστρικό, μία ανάσα...
Ήταν το πρόσωπο χωράφι οργωμένο, από το χέρι έμπειρου ζευγά, που 'χει τα βόδια του Θανάτου...
Το βλέμμα της αμνού που γίνεται θυσία, και διακηρύσσει πανταχού πως είναι αθώο, ένοχο βλέμμα...
Το στόμα της σαν σπήλαιο του βυθού, σα χάσμα του Άδη, και πώς με τρόμαζε η ηχώ του!...
Μόνο ένας ρόγχος πήγασε από κει και σιωπή κατόπιν, κι ύστερα μόνο μυρωδιές νεκρού και δυσωδία...
Ήρθε το φως, μαχαίρι ορατό από τη σκόνη, ακονισμένο στου Ηφαίστου το ακόνι, δίκοπη λάμα...
Και ο φονιάς παραδομένος με χαμόγελο αθώου, το αριστερό μου χέρι κόκκινο απ' το αίμα και των δυο μας, όπως του βλάμη...
Ήρθε το φως, λυτρωτικό να με ξυπνήσει, κι είχα στο χέρι χαρακιά διαμήκη, λουσμένο καθώς ήταν στον ιδρώτα...
Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-12-2008 | |