Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Για σένα αγάπη αθάνατη,τώρα ξαναζώ
Γιατί είσ’εσύ η αστροφεγγιά στον πελαγίσιο αγέρα
Για σένα που μου έντυσες λεύτερο το λογισμό
Γιατί είσ’εσύ η πυρκαγιά που καίει το νού μου νύχτα μέρα

Ζεί λοιπόν η άψυχη μου ζωή
Μες στην έκσταση σου,σαν ύπαρξη σωστή
Χάνοντας χρώματα γερνάει και σωπαίνει
Μα ζεί και πάλι ζεί στη νοσταλγία σου μονάχα δεμένη

Βοή που πιά αδιάκοπα αγνάντια μου διαβαίνει
Του κορμιού σου η ερωτική πλημμύρα
Σαν άλικη πανσέληνο που αέναη στους ουρανους προβαίνει
Της ερημιάς δροσίζοντας την άχαρη αρμύρα

Κι ακολουθάνε σιωπηλοί
Στα χείλη μου απάνω, οι αγαπημένοι στίχοι
Μεστοί σα στάχυα κι αλαφροί
Υψώνονται πέρα απ’τα μοχθηρά μα ρημαγμένα τείχη

Για σένα αγάπη ανέβηκα στου πόθου την κορφή
Θέλω απ’εκεί να ξαναντρώσω
Να ρίξω σκόρπια στο κορμί σου την ορμή
Κι όλη τη γλύκα σου να νιώσω

Την άπονη που με κρατάει κατάρα
Θέω να ρίξω σα κεραυνό μες στο κενό
Θέλω ν’αφήσω τη βαθιά κι ακοίμητη λαχτάρα
Και να σου πω αγάπη «σ’αγαπώ»


Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-01-2009