Για την κολλητή

Δημιουργός: Εψιλον

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βαδίζω σ’ ένα δρόμο αδιέξοδο, μακρύ
Γύρω παντού στοιχειά θολώνουν την ψυχή μου
Η συνείδηση βαριά, στο μεταίχμιο ταλαντεύεται
Σιωπή, μόνο σιωπή, είν’ η απάντηση σε κάθε ερώτησή μου
Τρελά αναπάντητα γιατί φωλιάζουν στην καρδιά
Ψάχνοντας μια διέξοδο να βγουν και να πετάξουν

Μα εσύ εκεί, πάντα εκεί, στην άλλη άκρη
Να μου μιλάς , να μου γελάς , να μη φοβάσαι
Και το θεριό , αχ τι θεριό , μ’ ένα σου βλέμμα να συνθλίβεις
Έλα εδώ, έλα κοντά για να σε νιώσω
Μ’ ένα φιλί, μια αγκαλιά τον πόνο μου να διώξεις
Και το μυαλό και την καρδιά μεμιάς να τα γιατρέψεις

Ένα απίστευτο κενό γεμίζει τη ζωή μου
Κι ήρθες εσύ, με μια ματιά ,τη μοναξιά να σπάσεις
Μ’ ένα κλοιό αγκάθινο να την περικυκλώσεις
Πίσω στη λήθη, στον γκρεμό να τηνε ξαποστείλεις

Γέλα μου ακόμα μια φορά και θα στο ανταποδώσω
Ότι έχω στην καρδιά ξάφνου θα στο χαρίσω
Και όλο το σύμπαν, σύμπαν σου
Δώρο στην ομορφιά σου

Φτάνει και συ ποτέ, ποτέ, μη με προδώσεις
Και όσα σου είπα μυστικό μέσ’ την καρδιά να κλείσεις
Δε θα τ’ αντέξω μάτια μου αν με πετροβολήσεις
Αν μεσ’ το πλήθος μια νυχτιά στρίψεις να μ’ αποφύγεις
Και παγερά το βλέμμα σου κοιτάξει το δικό μου

Κλείνω με μια παράκληση και αν θέλεις πρόσεξέ τη
Είν’ η φιλία μας αγνή, μα και χλωρή συνάμα
Αν θέλεις δείξε υπομονή να πάμε παρακάτω
Ο δρόμος είναι δύσκολος με άκανθες στρωμένος
Μα εκεί στο τέλος νικητής στέκει ο πιο χαμένος

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-01-2009