Παραδοχή

Δημιουργός: νετη541, ΕΦΗ

....είπαμε, έχω χρονοκαθυστέρηση....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Παραδοχή

Απ’ τη σιωπή μου ξεπηδούν χίλια φιλιά
Γύρνα ανάποδα τα λόγια ν’ ανταμώσουν
Στις ώρες ψέλλισε η ματιά
Αν θα χαράξει ένα ναι
Ρίξε τ’ αστέρια, ουρανέ
Κι ας με πλακώσουν


Ξέχνα την παύση – την ανάσα κράτα μόνο
Με το μελάνι την αναίρεση σου τάζω
Ξόρκια και μάγια μες στο δρόμο
Κάτι μπαλώματα ακριβά
Τα μάζεψα όλα στη σειρά
Και στα μοιράζω


Είχα μια θάλασσα στο νου γι’ αυτή τη μέρα
Μια νιότη είχε απ’ το βυθό αναδυθεί
Δυο σερπαντίνες στον αέρα
Και μια κατάλυση του νου
Του πιο σπουδαίου πιθανού
Η κορυφή


Με σκόρπια βήματα σεργιάνι κερασμένο
Κρέμασε χάντρα να ξορκίσεις το κακό
Ένα μαντήλι κρεμασμένο
Κι η σιγουριά στην οροφή
Παραμονεύει να υψωθεί
Πολύ καιρό


Κρατώ στα χέρια μια εσώτερη απορία
Ντυμένη φρόνιμα με τόση προσοχή
Μια τρυφερότητα οικεία
Παράθεση μνημονική
Του αισθήματος κανονική
Παραδοχή

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-01-2009