Το τέλός μου

Δημιουργός: Μοιάζω μ'εσένα, Αθανασία Γ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Και τί είναι άραγε το τέλος;
Μονάχα ένας δρόμος χωρίς παρακάτω.
Έτσι, για να πεις
έφτασα νικητής ή μου λειψε το βήμα περπατώντας.
Αποφεύγοντας πάντοτε τη λέξη «ηττημένος»
παρατώντας την,
στην κόψη ενός ασήκωτου κλαδιού
στέκεις λιμάνι σε Ιθάκες προοπτικών

Μα το ταξίδι τέλειωσε
το καράβι απογειώθηκε
ο ουρανός ξεσπιτώθηκε,

τα πουλιά,
τα ερπετά
το ασημί στη φτερούγα του κυμάτου

Μια στιγμή όλα
Ένας έρωτας όλα
μα ατελέσφορος.

Μη ξεγελιέσαι!
Το δέντρο που το έλεγαν ψυχή τώρα γονάτισε
στρώνει σε στυλ υπόγειας κλίμακας
σκαλιά με τα κλαδιά του. Θα τα ανέβεις ως τον πάτο
«Σαν έτοιμος από καιρό..σα θαραλλέος»

Μην αρνηθείς την οκλαδόν σου ευτυχία.
Με τη μαγιά της εμπειρίας, ζύμωσέ τα
σα σχήμα μηδέν σε διπλή θέαση
Σαν άπειρο στην έκσταση του είναι!

Και τί είναι άραγε το τέλος;
Μιά αρχή χωρίς αρχή.
Μη φεύγεις απόψε
Απόψε σχεδίασα δυο μικρούς αποσπερίτες
Κι οπού να’ναι θα μου φέξει η αντάμωσή τους

Μη φεύγεις απόψε.
Το τέλος μου θα’σαι.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-01-2009