Γιώργος Βλάχος : Ποιήματα

Δημιουργός: ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΛΑΧΟΣ

Δεν έχω visa για την ελευθερία

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

1) Εξόριστος είμαι σχοινοβάτης
στου πλανήτη ανέραστο λόφο
Μέγας Τραγουδιστής .

Μ' έναν στίχο ανάθεμα
το λουκέτο σπάω της ιστορίας .

Ο νόμος είναι συρματόπλεγμα ,
κρατητήριο , στρατόπεδο ,
σπίτι-κελί , νύχτα πουτάνας ,
χάραμα μελλοθάνατου ,
άφραγκου μύστη θεωρία ,
χαπακωμένος τράγος ,
εκκλησία μαστούρα .

Εγώ ο εραστής της απόλυτης μέρας
δεν έχω visa για την ελευθερία .

2)
Η επανάσταση κοιμάτε στο σαρκίο της
οι επαναστάτες σε χωματερές
τραγουδάνε τη διεθνή .
Τα παιδιά στα χαλίκια
μιας παραλίας αγνώστου
διαβάζουν το μέλλον
κι εγώ λογιστής πολυεθνικής
ζυγίζω στα χαρτιά μου $ .

3)
Τ' απόστημα θα σπάσω
της σοδειά σας .
Την άδεια σας κουλτούρα
κατουράω .
Σ' εφετεία στέλνω τους εφέτες
και τις επωμίδες στήνω
στ' απόσπασμα .

4)
Το πρωί πίνει καφέ ,
χυμό και αγωνία .
Το μεσημέρι κατεβάζει
δυο πιάτα μακαρόνια
- και από αύριο δίαιτα.
Το βράδυ ακούει Σοπέν
και σωπαίνει
μέσα στη κιλότα του ύπνου .

5)
Είδα στις ακτές του Trinidad
να πλέκουν τα μαλλιά τους
νεραιδοσείρηνα κοχύλια ,
να τραγουδάνε Rege τα ψάρια
στη Jamaica ,
τον έρωτα στην Karthagena να ωριμάζει
σα μάγκο ,
τους ποιητές του Νότου να χορεύουν Cubia .
Και την επανάσταση των ματιών τους
είδα
γύρω απ' το άγαλμα του Bolivar .

6)
Ταξιδεύω μέσα από πράσινους πανσέληνους
λειβάδια αστεριών , επίγειους Γαλαξίες ,
θαλάσσια και επουράνια ρεύματα .
Και στο γιόμα της της ΄Ανοιξης ,
ένα κόκκινο ποτάμι έρωτα
βρέχει τις εκβολές μου .

7)
Ο έρωτας είναι πιονέρος
στην κόκκινη πλατεία των στίχων .
Ανδαλουσιανός παρτιζάνος
με το ' να χέρι στο Θεό ,
και τ' άλλο στην Ειρήνη .

8)
΄Οταν
κάποτε
βρέθηκα
στη
Βουλή
των
πολυεθνικών
εταιρειών
και
με
ρώτησαν
ποιος
είμαι
είπα :
Είμαι ο Κόκκινος Βούδας
Είμαι η Μουσουλμάνα νύχτα
Είμαι η Αγία Τράπεζα .

9)
Συντρόφισσα γραφομηχανή
σπείρε στον άνεμο ,
στον έρωτα ,
στην πόλη που γεννήθηκα ,
στίχους αρματωμένους
και μια δωδεκάδα
αναρχικούς λεβάντες .

Σπείρε μια δωδεκάδα
αναρχικούς λεβέντες .

10)

Εγώ , ο επαίτης των στίχων
απ' το βυθό της θάλασσας
και των δέντρων τ' ανάστημα
απ' τη ρίμα του φεγγαριού
με το άπειρο
στο λιακωτό του αιώνα
γεννήθηκα
μ' έναν κοντυλοφόρο .

Γιώργος Βλάχος
Δεν έχω visa για την ελευθερία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-01-2009