απουσία

Δημιουργός: nirbana, katerina

για τη μανούλα μου...που με βλέπει και μ΄ακούει..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έρχεσαι πάντα αέρινη, σαν αύρα
διχάζεις τη σιωπή, ο αέρας τρέμει.
Μου έλεγες, πως δε μου παν τα μαύρα
κι έβαλα την ψυχή μου στην ανέμη.

Άνοιξα δίαυλο στο χρόνο και χαράζω
μικρή πορτούλα στου παράδεισου τα τείχη
κι όταν,μ'απόγνωση στα δύσκολα σε κράζω
η πόρτα , η μικρούλα μου, ανοίγει.

Κι έρχεσαι. Ο στεναγμός μου, πόνος σου,
ακούραστα, γλυκά να με συντρέξεις.
Αισθάνομαι το βήμα σου, το χνώτο σου
και αναπαυονται στο χαδι σου οι σκέψεις.

Λησμόνησα πως πέρασαν χειμώνες
κι ίσως ξεθώριασαν τα μάτια σου, τα γκρίζα.
Τώρα κοιμάσαι, πέρα στους πευκώνες
μα πάνω μου ,το χέρι σου, μαρκίζα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-02-2009