Ονειρο

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Της ζωής μου μακρυνή αγάπη νεράιδα της σιωπής
Ρόδο της μνήμης και της λησμονιάς
Σε είδα με ματωμένα γόνατα τις νύχτες της απαντοχής
Να τριγυρνάς μονάχη στις γειτονιές της προσφυγιάς

Κι έτρεξα πριν σε χάσωνα σε βρώ ,στ’Αη Αντώνη τα στενά
Κάψαλο,Νεάπολη και Δροσιά
Του κόσμου πάλι τα παιδιά για σένα ρώτησα
Μούπαν πως είσαι ξενητειά,δεν πίστεψα κι αρρώστησα

Τώρα σε ψάχνω ,βρίσκω κουράγιο και καρδιά
Κι όλο σε ψάχνω στην Αμμόχωστο σε μιά γωνιά
Χαράματα μες στις καμένες στράτες
Στα ρημάδια ανάμεσα ,στους άξενους διαβάτες

Μα δεν είσαι αγαπημένη πουθενά
Σύνορα κλείνουν και καημοί, γλιστράει ,χάνεται η αλήθεια
Έξω φυσάει βοριάς χιονίζει οπως παλιά
Στ’όνειρο ξελογιάζομαι κι όλα μοιάζουν παραμύθια

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-02-2009