Αλαφρώνω

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

να 'χαν τα αισθήματα κορμί, να χαν αναπνοή
κάτω απ' την επιφάνεια νερού να τα κρατήσω
με δίχως τύψεις κι ενοχές μια νύχτα να τα πνίξω
κι αναίσθητη ας ξημέρωνε για μένα η αυγή

να χα ελαφρότητα στο νου να μην καταλαβαίνω
και στην καρδιά μου το βαθύ κι απόλυτο κενό
η μνήμη να 'ταν αδειανή να μη σε νοσταλγώ
όπου βρεθώ κι όπου σταθώ κι όπου πηγαίνω.

μια δίνω στο δερμάτινο ασκό κι ελευθερώνω
τα τέσσερα του Αίολου τα ατίθασα παιδιά
το μπάτη, τον σιρόκο, το μαΐστρο, το βοριά
και με σηκώνουνε ψηλά και αλαφρώνω!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-03-2005