Οι 4 Ιάκωβοι

Δημιουργός: Ανδρέας Ανδρέου

Στους 4 Ιάκωβους που ο καθένας μας θα γνωρίσει μια μέρα και στο καλό μου φιλαράκι τον Χρίστο Γιαννόπουλο :)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αύγουστος κάποιας καταπακτής
ο οδηγός πίνει ακόμα τον καφέ του
λάφυρο κερδισμένο σχεδόν καθ΄οδόν,
σε μια εντύπωση αισθήσεων ακλόνητη.
Επήλυδας καλλιεργητής ρυζιού
αρχαίγονα ψελλίσματα σ΄ένα σιτοβολώνα
γεννιέται ένα βράδυ αναπάντεχα
σε ένα σκούρο βεστιάριο τολμημάτων.
΄΄Το μπορεί΄΄, καβαλιστική παρόρμηση
ανάπηρη σκέψη από επίδοτο,
αρνείται κάθε δαμαστή ψυχών
αιώνιος έφηβος η καρδιά του
μα τον βρήκα κάπως γερασμένο
ο παππούς ήτανε κάποτε νινί.
Κάποιος στην άκρη λέει καλημέρα στην πόλη
κι ούτε θυμάται που είναι το σπίτι του.
΄΄Να πάρω μαζί μου…΄΄, ΄΄να θυμηθώ…΄΄
όλα τώρα μένουν στα πίσω.
Μια γυναίκα είναι πάντα πειρασμός
στο πεζοδρόμιο προβάλλουν οι 4 Ιάκωβοι.
Πήρε λοιπόν την αφορμή να σκεφτεί
πως δεν υπάρχουν πρωϊνά χωρίς Θηβαίο.
Ξίνει τα γένια και περνά απέναντι.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-03-2005