Χρυσή φυσαλλίδα

Δημιουργός: νετη541, ΕΦΗ

...κι ας μην είμαι του χρυσού....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Χρυσή φυσαλλίδα


Χρυσή φυσαλλίδα
Ποιάς μνήμης ακίδα
Ζηλιάρα σε πήρε ξανά στο κατόπι
Ψηλά που πετούσες
Κι αστραφτοβολούσες
Περήφανο, αέρινο τόπι


Τραβήξου μακριά όσο έχεις ορμή
Το ξέρεις, δε θά 'σαι για πάντα
Με κάθε σου ανάσα ξεβάφει κι αυτό το κορμί
Χθες είκοσι, τώρα σαράντα


Χρυσή φυσαλλίδα
Μην ψάχνεις πυξίδα
Οι δρόμοι του ανέμου δεν έχουνε λάθη
Σε φέρνουν, σε πάνε
Στροφές σε γυρνάνε
Ν' αγιάσουν τ' ανίερα πάθη


Μια αχτίδα μπορεί να σε κάψει με μιας
Μια στάλα να σε καταστρέψει
Πώς κρύφτηκε μες στο χρυσό ο δικός σου ο φονιάς
Το χθες πώς ζητά να σε κλέψει


Σ' αυτό το ταξίδι
Χρυσό μου στολίδι
Τρεις μην τ' αρνηθείς της καρδιάς το σημάδι
Χρυσή φυσαλλίδα
Δική σου πατρίδα
Του ονείρου η γη και το χάδι

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-04-2009