Ο κόσμος που χτύσαμε

Δημιουργός: boofox, Voula

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κοιτώ στον ουρανό ψηλά
τ' αθάνατο φεγγάρι,
κάνω τη θλίψη μου στεριά
την πέτρα μαξιλάρι.

Το δάκρυ κάνω θάλασσα
να μπω να κολυμπήσω,
την πονεμένη μου ψυχή
σωσήβιο για να ζήσω.

Σαν ναυαγός ξεσήκωσα
του ωκεανού το κύμα,
τα βήματα σου έχασα
και κλαίω γιατί είναι κρίμα.

Λοξοκοιτώ τα όνειρα
που μου 'στειλαν, αλήθεια,
μια ψυχή που πάλεται
κι αναζητά βοήθεια.

Τον κόσμο που με τόσο κόπο
μαζί χτύσαμε,
σε μια απρόσμενη στιγμή
απλά τον αφανίσαμε.

Κι όταν τη μάχη της ζωής
μαζί κερδίσαμε,
κεράσαμε το θάνατο κρασί
και ξεψυχήσαμε.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-04-2009