 |
Καλωσορίζω ακόμα ένα χειμώνα
κίτρινα φύλλα πέφτουνε στη γη
Γύρω μου πρόσωπα γυμνά και μόνα
ρίχνουν τα φύλλα τους κι αυτά στο χώμα
Κάτι συμβαίνει σαν να φύγαν όλοι
κορμιά ερείπια μόνα τους γυρνούν
δεν είναι μάνα τους αυτή η πόλη
ν’ ανοίξει μια αγκαλιά να μπούνε όλοι
Νάνι νάνι νάνι νάνι να
κοιμηθείτε όλοι φρόνιμα
νάνι νάνι νάνι νάνι να
φυλαχτείτε από τ’ ανθρώπινα
Δεν είναι μόνο τα σπουργίτια φως μου
τ’ αδέσποτα παιδιά των φαναριών
είναι το κρύο στην καρδιά του κόσμου
είναι ο χειμώνας που φωλιάζει εντός μου
Νάνι νάνι νάνι νάνι να
κοιμηθείτε όλοι φρόνιμα
νάνι νάνι νάνι νάνι να
φυλαχτείτε από τ’ ανθρώπινα
Νάνι νάνι νάνι νάνι να
κοιμηθείτε όλοι φρόνιμα
νάνι νάνι –νάνι νάνι να
φυλαχτείτε από τ’ ανθρώπινα
|  |
Do il benvenuto a un altro inverno
foglie gialle cadono a terra
Intorno a me volti nudi e soli
gettano anch'essi a terra le loro foglie
Succede qualcosa, tutti fuggono
corpi macerie girano solitari
non è una mamma per loro questa città
che apra un abbraccio, che entrino tutti
Ninna nanna ninna nanna
dormite tutti da bravi
ninna nanna ninna nanna
guardatevi dalle cose umane
Non sono solo i passeri, luce dei miei occhi,
le creature senza padrone dei lampioni
è il freddo nel cuore del mondo
è l'inverno che fa il nido dentro me
Ninna nanna ninna nanna
dormite tutti da bravi
ninna nanna ninna nanna
guardatevi dalle cose umane
Ninna nanna ninna nanna
dormite tutti da bravi
ninna nanna ninna nanna
guardatevi dalle cose umane
|
