 |
Στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος
Μουσική: Κυριάκος Παπαδόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Ιακώβου
Το σπίτι φυλακή μια Κυριακή ακόμα μακριά σου
πώς φτάσαμε ως εδώ ξένοι
κι οι δυο να ζούμε για φαντάσου
ποτέ δε θα ξεχάσω τα λόγια που’χες πει
πως για να μ’αγαπήσεις δε φτάνει μια ζωή
Είναι κάτι δειλινά που νιώθω ερημιά
παράπονο με πιάνει
είναι θάνατος αργός αυτός ο χωρισμός
κομμάτια μ’έχει κάνει
Είναι κάτι δειλινά που χάνομαι ξανά
στα μάτια τα δικά σου
η ζωή μου μια πληγή κρυφά αιμορραγεί
που είμαι μακριά σου
Ξυπνάω το πρωί και η ζωή ανόητη μου μοιάζει
το σπίτι αδειανό δεν είσαι εδώ κι η μέρα σκοτεινιάζει
Ποτέ δε θα ξεχάσω τα λόγια που’χες πει
πως για να μ’αγαπήσεις δε φτάνει μια ζωή
Είναι κάτι δειλινά που νιώθω ερημιά
παράπονο με πιάνει
είναι θάνατος αργός αυτός ο χωρισμός
κομμάτια μ’έχει κάνει
Είναι κάτι δειλινά που χάνομαι ξανά
στα μάτια τα δικά σου
η ζωή μου μια πληγή κρυφά αιμορραγεί
που είμαι μακριά σου
|  |
Tекст: Vasilis Yiannopoulos
Mузика: Kyriakos Papadopoulos
Прва представа: Maria Iakovou
Kuća kao tamnica, još jedna nedelja bez tebe
kako smo došli do ovde da kao stranci
živimo nas dvoje, zamisli samo
nikada neću zaboraviti reči koje si izgovorio
da bi me zavoleo nije ti dovoljan ni jedan život ceo
Ima nekih večeri kad osećam samoću
i tuga me obavije (obuzme)
spora je smrt ovaj rastanak
uništio me je
Ima nekih večeri kad se opet gubim
u tvojim očima
moj je život rana što krišom krvari
jer si ti daleko od mene
Budim se ujutru i život bi deluje besmisleno
kuća prazna, nisi tu i dan se pretvara u mrak
nikad neću zaboraviti reči koje si izgovorio
da bi me zavoleo nije ti dovoljan ni jedan život ceo
Ima nekih večeri kad osećam samoću
i tuga me obavije (obuzme)
spora je smrt ovaj rastanak
uništio me je
Ima nekih večeri kad se opet gubim
u tvojim očima
moj je život rana što krišom krvari
jer si ti daleko od mene
| |
