 |
Στίχοι: Σωκράτης Μάλαμας
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας
T’ άσπρο φουστάνι σου κοιτώ
κι όπως φυσάει σ’ ακολουθώ
ένας αέρας στα μαλλιά σου με τυλίγει.
Eρχονται βράδια που αγρυπνώ
και μες στο σπίτι τριγυρνώ
σαν ξεχασμένος σε σταθμό, σαν ένας ξένος.
Δώρο του κόσμου, σκοτάδι μου και φως μου,
Δώρο του κόσμου, σημάδι μου
Eίναι δική σου η σκιά
που ησυχάζει την καρδιά
κι η αγωνία με ξεχνά κι αποκοιμιέμαι.
Nα σέ `χω τάχα ονειρευτεί;
Ψέμα αν είσαι θα φανεί,
μα η λαχτάρα μου για σένα είναι πόνος.
|  |
Lyrics: Sokratis Malamas
Music: Sokratis Malamas
First version: Sokratis Malamas
I stare your white dress
and I follow you as the wind blows
a wind wrapping me in your hair
There come nights when I stay sleepless
and walk around the house
like a passenger left at the station, like a stranger
Gift of the world, darkness and light of mine
Gift of the world, my spot
It is your shadow
that calms the heart down
and agony forgets me and I fall asleep
Could it be that I have dreamt of you?
If you're a lie it will bw shown
but my desire for you is a pain.
| |
