 |
Στίχοι: Σωκράτης Μάλαμας
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας
T’ άσπρο φουστάνι σου κοιτώ
κι όπως φυσάει σ’ ακολουθώ
ένας αέρας στα μαλλιά σου με τυλίγει.
Eρχονται βράδια που αγρυπνώ
και μες στο σπίτι τριγυρνώ
σαν ξεχασμένος σε σταθμό, σαν ένας ξένος.
Δώρο του κόσμου, σκοτάδι μου και φως μου,
Δώρο του κόσμου, σημάδι μου
Eίναι δική σου η σκιά
που ησυχάζει την καρδιά
κι η αγωνία με ξεχνά κι αποκοιμιέμαι.
Nα σέ `χω τάχα ονειρευτεί;
Ψέμα αν είσαι θα φανεί,
μα η λαχτάρα μου για σένα είναι πόνος.
|  |
Paroles: Sokratis Malamas
Musique: Sokratis Malamas
Première Performance: Sokratis Malamas
Je regarde ta tenue habillée.blanche
et comme il souffle je te suis
un air m'enroule à tes cheveux.
Il y a des soirs quand je ne dors pas.
et je l'erre à la maison
comme un passangeur oublié au station, comme un étranger.
Cadeau du monde, ma obscurité et ma lumière,
Cadeau du monde, ma marque
C' est ta propre ombre
qui calme le coeur
et l'angoisse m'oublie et m'endors.
Peut-être je t'ai rêvé?
si tu es mensonge ça paraîtra,
mail mon désir pour toi est douleur.
| |
