 |
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
Μελετάμε τους πλανήτες κι όλους τους αστερισμούς,
τους πολέμους και τις ήττες και τους δύσκολους χρησμούς.
Στην παλιά μας τη φυλλάδα που διαβάσαμε ξανά
τέτοιο όνομα «Ελλάδα« δεν υπάρχει πουθενά.
Μόνο σ’ έναν καζαμία με περγαμηνό χαρτί
αίμα στάζαν τα σημεία σαν κομμένη αορτή.
Κι όπως ρίχναμε τη σκόνη να στεγνώσει την πληγή
φάνηκαν του Ομήρου οι χρόνοι και των Αχαιών η γη.
Λίγα φύλλα παρακάτω καθώς έτρεχε ο καιρός,
σαν τη φλεγομένη βάτο πάλι φούντωνε ο χορός.
Θερμοπύλες, Μαραθώνες βγαίναν τώρα στη σκηνή,
του Αλεξάνδρου οι Μακεδόνες, του Φωκά οι Βυζαντινοί.
Ώσπου χάραξε μια μέρα κι απ’ το Σούλι ως τη Γραβιά
όλα τα ’σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά.
Όμως κύλησαν τα χρόνια και στ’ αγέραστα βουνά
γύρισαν τα χελιδόνια κι ήλιος φάνηκε ξανά.
Αχ, τελειώσαν οι σελίδες και τι έγινε μετά
δεν το είδα, δεν το είδες, μα ο νους μου αλλού πετά.
Γιατί γνώρισα ένα νέο, λυπημένο και χλωμό,
που ’χε ζήσει στο Αιγαίο πριν απ’ τον κατακλυσμό.
Τώρα που θα σταματήσει ο δικός μας ο χορός
θά ’ρθει να μας τραγουδήσει για μια γέεννα πυρός.
|  |
Lyrics: Nikos Ykatsos
Music: Stavros Xarhakos
First version: Yioryos Dalaras
We are studying the planets and all the constellations
the wars and the defeats and the ambiguous oracles
in our old book that we 've read again
such a name "Greece" there is nowhere
only in one almanac made with parchment
blood was shedding by the letters like a cut artery
And as we were dropping the dust to mend the wound
the years of Homer and the land of Achaians apeared
few pages later as time was passing by
like the burning bush the dance was growing bigger
Thermopyles, Marathones were now coming on stage
the Alexander's Macedonians and the Fokas' Byzantines
Untill one day came and from the Souli to Gravia
everything was shaded by fear and covered by slavery
but year rolled away and in the never-growing-old mountains
the swallows returned and the sun appeared again
Ah, the pages ended and what happend then,
I didn't see it, you didn't see it, but my mind flies elsewhere
because I met a young man, sad and pale,
that had lived in Aegean before the Flood
now that our dance will end
he'll come to sing us for a birth of a fire.
| |
