 |
Στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος
Μουσική: Χρήστος Δάντης
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Κότσιρας
Απόψε βγήκε η σελήνη
στους δρόμους σαν τρελή κι εκείνη
και με δυο μάτια δακρυσμένα
μου είπε πως δεν τη ρωτάς ποτέ για μένα
Θα’θελα να’ξερα πού να’σαι
κι αν έχεις κάτι να θυμάσαι
και ψιθυρίζω μεσ’το κρύο
τόση αγάπη δεν τελειώνει μ’ένα αντίο
Σε θυμάμαι πάντα σε θυμάμαι
πλάι σου δε θα’μαι
όμως στο μυαλό μου θα γυρνάς
Σε θυμάμαι πάντα σε θυμάμαι
Θεέ μου πώς φοβάμαι
μήπως με τα χρόνια με ξεχνάς
Δε λέει η νύχτα να χαράξει
μα η καρδιά μου θα σε ψάξει
μεσ’του μυαλού μου τις κρυψώνες
εκεί που ζούνε οι αγάπες στους αιώνες
Σε θυμάμαι πάντα σε θυμάμαι
πλάι σου δε θα’μαι
όμως στο μυαλό μου θα γυρνάς
Σε θυμάμαι πάντα σε θυμάμαι
Θεέ μου πώς φοβάμαι
μήπως με τα χρόνια με ξεχνάς
Θα’θελα να’ξερα πού να’σαι
κι αν έχεις κάτι να θυμάσαι
και ψιθυρίζω μεσ’το κρύο
τόση αγάπη δεν τελειώνει μ’ένα αντίο
|  |
Letras de Canciones: Vasilis Yiannopoulos
Música: Hristos Dadis
Primera representaci: Yiannis Kotsiras
Hoy por la noche ha salido la luna
a la calle como loca ella también
y con dos ojos llorosos
me dijo cómo nunca le preguntas por mí
Quisiera saber dónde estás
y si tienes algo para recordar
y susurro en el frio
tanto amor no termina con un adios
Te recuerdo, siempre te recuerdo
no estaré a tu lado
pero en mi mente darás vueltas
Te recuerto, simpre te recuerdo
Dios mio, cómo temo
quizá con lo años me olvides
La noche no parece amanecer
pero mi corazón te buscará
en los recovecos de mi mente
allí donde los amores viven durante siglos
Te recuerdo, siempre te recuerdo
no estaré a tu lado
pero en mi mente darás vueltas
Te recuerto, simpre te recuerdo
Dios mio, cómo temo
quizá con lo años me olvides
Quisiera saber dónde estás
y si tienes algo para recordar
y susurro en el frio
tanto amor no termina con un adios
| |
