 |
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Νίκος Αντύπας
Πρώτη εκτέλεση: Μαρινέλλα
Τα σκούπισα
τα μάζεψα
τα θρύψαλα
της γυάλινης καρδιάς μου
Με τόσο πόνο χάζεψα
πώς γλίστρησε απ’ τα χέρια
ο έρωτάς μου
Τα σκούπισα
τα μάζεψα
τα θρύψαλα
της γυάλινης καρδιάς μου
Τ’ απίστευτο σημάδεψα
πώς μου `φυγε απ’ τα χέρια
ο έρωτάς μου
Άμμος ήτανε
προτού γυαλί να γίνει
γάμος ήταν
που δεν ήτανε να γίνει
Ο, τι ήτανε χρειάστηκε
χρειάστηκε καμίνι
για να λιώσει
τόσο διάφανο να γίνει
Μα τα `χει αυτά
το γυάλινο
το μέσα
το κρυστάλλινο
να σπάσει
Κοιτάς τα λαμπυρίσματα
που πάει πια
τα παίρνει το φαράσι
Μα τα `χει αυτά
ο έρωτας
σαν έρωτας
να `ρθει
και να περάσει
Μια πρόσθεση
μια αφαίρεση
ας έκανε
μια εξαίρεση
μια στάση...
|  |
Paroles: Lina Nikolakopoulou
Musique: Nikos Adypas
Première Performance: Marinella
Je les ai balayes
Je les ai ramasses
les mille morceaux
de mon coeur en verre.
Avec quelle douleur je m' amusais a voir
comment mon amour
s' est glisse
de mes mains.
Je les ai balayes
je les ai ramasses,
les mille morceaux
de mon coeur en verre.
J' ai tire a la cible l' incroyable,
comment mon amour
s' est glisse de mes mains.
C' etait du sable
avant de devenir verre
c' etait un mariage
que le destin n'a pas permis
d' avoir lieu.
Ce qui existait, il a eu besoin
il a eu besoin d' une fournaise
pour se fondre
pour devenir si transparent.
Mais c'est ainsi fait
le verre
le cristal
il se casse.
Tu regardes les lueurs
que la pelle ramasse.
Mais c' est ainsi fait
l' amour
il' arrive et il part.
Une addition
une abstraction,
s' il faisait aussi une exception
un arret.
| |
