 |
Στίχοι: Δημήτρης Παπαχαραλάμπους
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου & Σωκράτης Μάλαμας
Οι μέρες είναι εφτά
μα εσύ έχεις σεβντά
και τις μετράς δεκάξι
κι ο χρόνος που περνά
τον άνθρωπο γερνά
μα δεν τον έχει αλλάξει
Οι μοίρες είναι τρεις
και πριν να γεννηθείς
σου γράψανε την τύχη
τον πόνο σου γιορτή
το πιο παλιό γιατί
στο στήθος σου να βήχει
Τα θαύματα εφτά
μα μόνο τα λεφτά
αν έχεις είσαι εντάξει
κι ο χρόνος που περνά
τον κόσμο τον γερνά
μα δεν τον έχει αλλάξει
Δώδεκα οι θεοί
μα χάθηκαν κι αυτοί
ξόφλησαν οι καημένοι
αφού ό,τι κι αν λεν
μονάχα το μηδέν
στη σούμα πάντα βγαίνει
|  |
Paroles: Dimitris Papaharalabous
Musique: Sokratis Malamas
Première Performance: Haroula Alexiou & Sokratis Malamas
Les jours sont 7
Mais toi tu as une peine d'amour
Et tu en comptes 16
Et le temps qui passe
Vieillit l’homme
Mais il ne le change pas
Les Parques sont 3
Et avant que tu naisses
Ils t’ont écrit ton destin
Ta douleur, une fête
Le plus ancien "pourquoi"
Qu’il toussotte dans ta poitrine
Les merveilles sont 7
Mais seulement le fric
Si t'en as, t'es bien
Et le temps qui passe
Vieillit le monde
Mais ne le change pas
Douze sont les dieux
Mais eux aussi paumés
Les pauvres ont eu leur compte
Puisque quoiqu’ils disent
L’addition ne fait toujours
Que zéro
| |
