 |
Στίχοι: Φώντας Λάδης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Άννα Βίσση
Άλλες ερμηνείες:
Αφροδίτη Μάνου
Ένα δάσος κλάρες
πάνε κι έρχονται στο χωλ,
για το Παλομάρες,
το Βιετνάμ και το Ντε Γκώλ.
Τον αχάριστο, τον κλέφτη,
το χωριάτη, τον αλήτη,
με τη μύτη τη μεγάλη,
που τους έχει μπει στη μύτη.
Να `χα τόσες κλάρες,
θα καθόμουν στο χωριό,
θα `βγαζα λαδάκι,
δε θα μ’ ένοιαζε ο Ντε Γκωλ.
|  |
Lyrics: Fodas Ladis
Musica: Mikis Theodorakis
Prima esecuzione: Anna Vissi
Altri spettacoli:
Afroditi Manou
Un bosco di greche sul cappello
va e viene nella hall,
per Palomares,
il Vietnam e il Charles De Gaulle.
Lo sprezzante, il ladro,
il villano, il lestofante,
con quel naso ficcanaso
che la sta rompendo a tutti.
Se avessi tutte quelle greche
me ne starei al paese,
travaserei il mio bravo olio
e che mi frega del De Gaulle.
| |
