 |
Στίχοι: Πάνος Σταθογιάννης
Μουσική: Ηλίας Μακρίδης
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Φύσαγε τότε ένας αέρας όλο δαίμονες
Θυμάμαι μόνο τα μαλλιά σου τρελαμένα
Είναι παιδιά που δε μεγάλωσαν οι έρωτες
Παιδιά ορφανά στα παραμύθια ξεχασμένα
Πες μου τι μένει όταν τα ψέματα τελειώνουνε
Λόγια δικά μας που ακούγονται σαν ξένα
Κάποιον δικάζουνε και κάποιον αθωώνουνε
Πες μου τι μένει όταν τα ψέματα τελειώνουνε
Τις άγριες νύχτες που αγγίζονται τα σώματα
Κι η λογική γίνεται άλλοθι της τρέλας
σε ζωγραφίζω απ’ την αρχή μ’ όλα τα χρώματα
κάποιας παλιάς και σκοτεινής ακουαρέλας
Πες μου τι μένει...
Πες μου τι μένει όταν τα ψέματα τελειώνουνε
Λόγια δικά μας που ακούγονται σαν ξένα
Κάποιον δικάζουνε και κάποιον αθωώνουνε
Πες μου τι μένει όταν τα ψέματα τελειώνουνε
|  |
Lyrics: Panos Stathoyiannis
Musiikki: Ilias Makridis
Kantaesitys: Vasilis Papakonstadinou
Puhalsi silloin tuuli pelkkiä perhanoita
Muistan vain hiuksesi sekaiset
On poikia joita eivät kasvata rakkaudet
Poikia orpoja saduissa unohtuneissa
Sano minulle mitä jää kun valheet loppuvat
Omat sanamme kuulostavat vierailta
Jonkun tuomitsevat ja jonkun vapauttavat
Sano minulle mitä jää kun valheet loppuvat
Villeinä öinä kun koskevat toisiaan vartalot
Ja järjestä tulee alibi hulluudelle
Sinut maalaan alusta alkaen kaikin värein
Jonkin vanhan ja pimeän akvarellin
Sano minulle mitä jää...
Sano minulle mitä jää kun valheet loppuvat
Omat sanamme kuulostavat vierailta
Jonkun tuomitsevat ja jonkun vapauttavat
Sano minulle mitä jää kun valheet loppuvat
| |
