 |
Στίχοι: Δήμητρα Ρεκούμη
Μουσική: Άκης Μελής
Πρώτη εκτέλεση: Σοφία Χαραλά
Τα φώτα άναψα μα μέσα μου σκοτάδι
κι αυτό το βράδυ μακριά σου το περνώ
αυτή η σιωπή είναι πιο δύσκολη απ’το χάδι
κι ας κρύβει μέσα της χιλιάδες σ’ αγαπώ
Απόψε βρέχει και για σένα και για μένα
μα ποιος αντέχει απ’τους δυο μας πιο πολύ
αυτός που κράτησε τα αισθήματα αναμμένα
ή αυτός που διάλεξε την εύκολη φυγή
Απόψε βρέχει και μου μοιάζει τόσο αστείο
που σε θυμίζει ό,τι αγγίζω και κοιτώ
η αγκαλιά σου κάποτε έδιωχνε το κρύο
και τώρα έφερε έτσι απλά τον χωρισμό
Τις πόρτες έκλεισα μα υπάρχουν οι αναμνήσεις
μη με αφήσεις μου’χες πει με το φιλί
ίσως θυμάσαι ίσως μάλλον συνεχίζεις
μα μη ξεχάσεις πως σ’αγάπησα πολύ
|  |
Lyrics: Dimitra Rekoumi
Musiikki: Akis Melis
Kantaesitys: Sofia Harala
Valot sytytin mutta sisälläni pimeys
ja tämän illan kaukana susta vietän
tämä hiljaisuus on vaikeampi hyväilyä
vaikka kätkeytyisi tuhansiin rakkaudentunnustuksiin
Tänä iltana satelee niin minulle kuin sinulle
mutta kumpi saa osakseen enemmän
hän joka piti tunteet hengissä
vai hän joka valitsi helpon lähdön
Tänä iltana satelee ja on huvittavaa
kun se muistuttaa mitä kosketan ja katson
sylisi joskus hääti kylmyyden
ja nyt se toi yksinkertaisesti eron
Ovet suljin mutta ovat muistot
älä mua jätä sanoit suudelmin
ehkä muistat ehkä vain jatkat
mutta älä unohda että sua rakastin paljon
| |
