 |
Στίχοι: Τάσος Βουγιατζής
Μουσική: Oscar Holter & Jakob Erixson
Πρώτη εκτέλεση: Κώστας Μαρτάκης
Παίζεις τα παιχνίδια σου με στιλ μοναδικό
μου βάζεις δύσκολα, μα δεν κολλάω εγώ
η φαντασία μου οργιάζει και γι’ αυτό
σε θέλω τώρα, δεν μπορώ ν’ αντισταθώ
θα ‘ναι ακατάλληλες απόψε οι σκηνές
αλλάζουν όλα, τίποτα μη λες
το μάτι κλείσε στη ζωή πιο πονηρά
γίνε δική μου, πάντα δύσκολα απλά
Ζήτα μου τα πάντα, ζήτα γη και ουρανό
ζήτησέ μου τώρα μες στο σώμα σου να μπω
κλείδωσε την πόρτα, κάνε τώρα το σωστό
άλλο δε σε παίρνει, όχι δε σε συγχωρώ
Ποτέ, ποτέ, ποτέ, ποτέ, ποτέ
Δε θα φύγεις πια
Ποτέ, ποτέ, ποτέ, ποτέ, ποτέ
Πες μου δυνατά σ’ όλα «ναι»
Σ’ αυτό που θέλω ν’ αντιδράσεις δεν τολμάς
μόνο ένα βλέμμα και τα ρούχα σου πετάς
και δεν έχει τι και πώς, με χτυπάς σαν κεραυνός
θα ‘ναι ακατάλληλες απόψε οι σκηνές
αλλάζουν όλα, τίποτα μη λες
το μάτι κλείσε στη ζωή πιο πονηρά
γίνε δική μου, πάντα δύσκολα απλά
Σβησ’ το φως, πειρασμός είσαι πια στο κορμί
Μη μιλάς, μη ρωτάς, κάνε απλά την αρχή
Ζήτα μου τα πάντα, ζήτα γη και ουρανό
ζήτησέ μου τώρα μες στο σώμα σου να μπω
κλείδωσε την πόρτα, κάνε τώρα το σωστό
άλλο δε σε παίρνει, όχι δε σε συγχωρώ
Ποτέ, ποτέ, ποτέ, ποτέ, ποτέ
Δε θα φύγεις πια
Ποτέ, ποτέ, ποτέ, ποτέ, ποτέ
τελείωσε μαζί μου, ναι!
|  |
Tекст: Tasos Vouyiatzis
Mузика: Oscar Holter & Jakob Erixson
Прва представа: Kostas Martakis
Igraš igrice, na jedinstven način
zadaješ mi poteškoće, ali ja ne stajem
mašta mi besni i zato
želim te sad, ne mogu da odolim
večeras će biti neprikladnih scena
sve se menja, ništa ne govori
namigni životu, perverzno
budi moja, uvek je teško lako
Traži mi sve
traži zemlju i nebo
traži sad od mene u telo tvoje da uđem
zaključaj vrata, uradi pravu stvar
ne može više tako, ne ne opraštam ti
Nikad, nikad, nikad, nikad, nikad
Nećeš otići više
Nikad, nikad, nikad, nikad, nikad
Kaži mi glasno "da" na sve
Ne usuđuješ se da odreaguješ na ono što tražim od tebe
Samo jedan pogled i odeću bacaš sa sebe
I nema „šta“ i „kako“, udaraš me kao grom
Večeras će biti neprikladnih scena
sve se menja, ništa ne govori
namigni životu, perverzno
budi moja, uvek je teško lako
Ugasi svetlo, izazov si za telo
Ne govori, ne pitaj, jednostavno počni
Traži mi sve
traži zemlju i nebo
traži sad od mene u telo tvoje da uđem
zaključaj vrata, uradi pravu stvar
ne može više tako, ne, ne opraštam ti
Nikad, nikad, nikad, nikad, nikad
Nećeš otići više
Nikad, nikad, nikad, nikad, nikad
Za(s)vrši sa mnom, da!!!
| |
