 |
Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Λιδάκης
Κλειστό το φινιστρίνι και το γυαλί θαμπό
ποτέ στα όνειρά σου δε μ’ άφησες να μπω.
Αν δεις λευκό καράβι με πορφυρά πανιά
θα `ναι η δική μου αγάπη που πάει στη λησμονιά.
Μην έρχεσαι μαζί μου
μου είπες πριν χαθείς
θα μαραθεί η αγάπη
κι εσύ θα μ’ αρνηθείς.
Φτιάξε μαγιά στο χώμα
με φύλλα αλκαλικά
σε μια ζωή χαμένη
κανένας δε νικά.
Γλυκάνισο σου στέλνω
και μέλι φοινικιάς
τις πίκρες σου να λιώνεις
και να μη με ξεχνάς.
Κι αν σ’ έπιασε το βράδυ
κι ο έρωτας αργεί
το πιο βαθύ σκοτάδι
είναι πριν την αυγή.
|  |
Lyrics: Alkis Alkaios
Music: Sokratis Malamas
First version: Manolis Lidakis
The porthole is closed and the glass foggy
You never let me into your dreams
If you see a white ship with crimson sails
it will be my love, heading for oblivion
Don't come with me
you told me before you went
love is going to wither
and you will deny me
Make yeast on the ground
with alkaline leaves
in a lost life
nobody wins
I send you aniseed
and palm tree honey
so you can melt your sorrows
and not forget me
And if evening caught up with you
and love is late
the deepest darkness
is just before dawn
| |
