 |
Στίχοι: Πάμπος Κουζάλης
Μουσική: Κώστας Κακογιάννης
Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Το γέλιο και το δάκρυ σου κοιμούνται αγκαλιά
Αχ, να μπορούσα να κρεμάσω ανάμεσά τους δυο φιλιά
Στην άκρη του παράδεισου
Θ’ ανοίξω με τα χέρια
καινούργιο δρόμο για να ρθω
Κι αν δε θυμάσαι τ’ όνομά σου
θα σου το πω
Θ’ ανοίξω τα συρτάρια
κρυμμένο χρόνο για να βρω
Κι αν δε θυμάσαι τ’ όνομά μου
θα σ’ αγαπώ
Στην άκρη του παράδεισου
Τα γνώριμα τα σώματα ξυπνάνε χωριστά
Αχ, να μπορούσα να τα δω σ’ ένα κρεβάτι ταιριαστά
Στην άκρη του παράδεισου
Θ’ ανοίξω με τα χέρια
καινούργιο δρόμο για να ρθω
Κι αν δε θυμάσαι τ’ όνομά σου
θα σου το πω
Θ’ ανοίξω τα συρτάρια
κρυμμένο χρόνο για να βρω
Κι αν δε θυμάσαι τ’ όνομά μου
θα σ’ αγαπώ
Στην άκρη του παράδεισου
|  |
Tекст: Pabos Kouzalis
Mузика: Kostas Kakoyiannis
Прва представа: Mihalis Hatziyiannis
tvoj smeh i suza spavaju zagrljeni
ah da mogu da uglavim između njih dva poljupca
na ivici raja
otvoriću rukama
novi put da dođem
i ako se ne sećaš svog imena
ja ću ti ga reći
otvoriću ormane
skriveno vreme da pronađem
i ako se ne sećaš imena moga
voleću te
na ivici raja
otvoriću rukama
novi put da dođem
i ako se ne sećaš svog imena
ja ću ti ga reći
otvoriću ormane
da pronađem skriveno vreme
i ako se ne sećaš imena moga
voleću te
na ivici raja
tela koja se znaju spavaju rastavljena
ah da mogu da ih vidim u krevetu sjedinjena
na ivici raja
| |
