 |
Στίχοι: Νίκος Ιωακειμίδης
Μουσική: Ζήλιον
Πρώτη εκτέλεση: Ζήλιον
Παράξενος ο τρόπος που με κοίταζες
σαν ένα κορίτσι που θυμάται
πως σήκωσε τα χείλη να δεχθεί το πρώτο φιλί,
σταμάτησα μια στιγμή και μου είπες:
Είμαι ένα ζήλιον που ξεδιπλώνεται,
ανοίγει τα φτερά, μεταμορφώνεται,
αλλάζει χρώματα πριν ξημερώσει,
αλλάζει πρόσωπα μόλις νυχτώσει
κι ανατινάζεται.
Παράξενος ο τρόπος που με ρώτησες
στους τοίχους σου γράφεις τ’ όνομά μου,
στους τοίχους αναφέρεις για τα μάτια μου,
σταμάτησα μια στιγμή και μου είπες:
Γίνομαι ζήλιον που ξεδιπλώνεται,
ανοίγει τα φτερά, μεταμορφώνεται,
αλλάζει χρώματα πριν ξημερώσει,
αλλάζει πρόσωπα μόλις νυχτώσει.
Είμαι ένα ζήλιον που ξεδιπλώνεται
ανοίγει τα φτερά, μεταμορφώνεται
Η ταραχή μου, δες, γίνεται η αύρα σου,
ηλεκτροφώτιστη σαν την καρδιά σου
που ανατινάζεται...
|  |
Lyrics: Nikos Ioakimidis
Music: Zilion
First version: Zilion
Strange the way you were looking at me
just like a girl remembering
how she raised her lips to get the first kiss
i lingered for a while and you told me
I'm a zelion unfolding
spreading its wings, transforming
changing colours before the dawn
changing faces when the night falls
and explodes
Strange the way you asked me
on your walls do you right my name
on the walls do you mention my eyes
i lingered for a while and you told me
I'm turning into a zelion unfolding
spreading its wings, transforming
changing colours before the dawn
changing faces when the night falls
I am a zelion unfolding
spreading its wings, transforming
changing colours before the dawn
changing faces when the night falls
Look at my trembling, how it morphs in your aura
Electrolighted, just like your heart
That's exploding...
| |
