 |
Στίχοι: Ελεάνα Βραχάλη
Μουσική: Γιάννης Χριστοδουλόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Πέγκυ Ζήνα
Φταίω που έβγαλα αισθήματα στο φως
και συ τα έχεις στο σκοτάδι διαρκώς,
πες μου τον τρόπο σου,
για μάθε μου το πώς
αποκοιμίζεις την αλήθεια εντελώς
Ξέρω πως τώρα μ’ ακούς
και ας μη θέλεις ν’ ακούς
λέω τις αγάπες "εχθρούς"
όταν μοιάζουν με σένα
Κι όμως μπορώ ακόμα ν’ αγαπώ
τον πιο μεγάλο μου εχθρό
να παραδίνομαι εγώ για να νικάς εσύ
Από τη σφαίρα στο βαθύ φιλί
συνήθισα μια υπερβολή
γι’ αυτό ποτέ δεν είχα πει
μα λέω τελικά πως δε μου αξίζεις πια
Όλο σημάδια στο μυαλό μου το τρελό,
όλο σημάδια που να σβήσω δεν μπορώ
Ούτε το οινόπνευμα δεν είναι αρκετό,
όσα ποτάμια στην υγειά σου και να πιω
Ξέρω πως τώρα μ’ ακούς
και ας μη θέλεις ν’ ακούς
Λέω τις αγάπες "εχθρούς"
όταν μοιάζουν με σένα...
|  |
Tекст: Eleana Vrahali
Mузика: Yiannis Hristodoulopoulos
Прва представа: Peyky Zina
Kriva sam što sam osećanja iznela na svetlo dana
a ti svoja držiš stalno u tami
kaži mi svoj način
nauči me kako
stalno uspevaš istinu da uspavaš
Znam da me sada čuješ
iako ne želiš da čuješ
ljubavi nazivam neprijateljima
kad liče na tebe
Ali mogu još uvek da volim
svog najvećeg neprijatelja
da se predam da bi ti pobedio
od trunke u "dubokom" poljupcu
navikla sam na preuveličavanje
zato nikad nisam rekla, ali sada kažem
da me nisi više vredan!
U mojoj ludoj glavi svuda su tragovi
svuda tragovi koje ne mogu da izbrišem
ni alkohol nije dovoljan
koliko god reka u tvoje zdravlje da popijem
Znam da me sada čuješ
iako ne želiš da čuješ
ljubavi nazivam neprijateljima
kad liče na tebe..
| |
