 |
Στίχοι: Ελεάνα Βραχάλη
Μουσική: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Είναι τα δυο μου χέρια
σαν πουλιά αβοήθητα
Έστησες καρτέρια
πήρες τα φτερά
Τώρα πληγωμένα
ψάχνουνε τα χέρια σου
Ψάχνουνε εσένα
που `σαι μακριά
Αν είναι έτσι η αγάπη
γιατί δε με φύλαξες;
Σε παρτίδα σκάρτη
τι χαρτί μου μοίρασες;
Μα σ’ αγαπώ για πάντα, πανάθεμά με σ’ αγαπώ
Στο παράλογο δεν ξέρω, πώς να αντισταθώ
Είναι τα δυο μου χέρια
λες και έχουνε φτιαχτεί
Για να δίνουν μόνο
δίνουν μια ζωή
Αν δε συγκινείσαι
που `χω γίνει θρύψαλα
Από πέτρα είσαι
κι είμαι από γυαλί
|  |
Lyrics: Eleana Vrahali
Music: Mihalis Hatziyiannis
First version: Mihalis Hatziyiannis
My both hands are
like birds lying helpless
You set traps
took the wings
Now wounded
they're looking for your hands
Looking for you
and you're away
If love is like that
why didn't you protect me?
In a phoney game of cards
what card did you pass me?
To love you forever, I'll be god-damned, I love you
I don't know how to resist the irrational
My both hands
are like they're made
To only give
give for a lifetime
If you're not touched
that I'm broken to pieces
You're made of stone
and I'm of glass
| |
