 |
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Πρώτη εκτέλεση: Μάνος Λοΐζος
Άλλες ερμηνείες:
Χαρούλα Αλεξίου
Χρήστος Θηβαίος
Γιώργος Νταλάρας
Τα πολυβόλα σωπάσαν
Οι πόλεις αδειάσαν και κλείσαν
Ένας βοριάς παγωμένος
Σαρώνει την έρημη γη
Στρατιώτες έρχονται
Πάνε, ρωτάνε γιατί πολεμήσαν
Κι εσύ ησυχάζεις
Το δάχτυλο βάζεις
Να βρεις την πληγή
Μη με ρωτάς, δε θυμάμαι
Μη με ρωτάς, μη με ρωτάς, μη με ρωτάς
Μη με κοιτάς, σε φοβάμαι
μη με κοιτάς, μη με ρωτάς, μη με ρωτάς
Στην πολιτεία βραδιάζει
Το χιόνι τις στέγες σκεπάζει
Ένα καμιόνι φορτώνει
Και κόβει στα δυο τη σιγή ...
Περιπολία στους δρόμους
Και κάποια φωνή που διατάζει
Κι εσύ ησυχάζεις
Το δάχτυλο βάζεις
Να βρεις την πληγή ...
Μη με ρωτάς, δε θυμάμαι
Μη με ρωτάς, μη με ρωτάς, μη με ρωτάς
Μη με κοιτάς, σε φοβάμαι
Μη με κοιτάς, μη με ρωτάς, μη με ρωτάς
|  |
Tekst: Lefteris Papadopoulos
Muziek: Manos Loizos
Eerste optreden: Manos Loizos
Andere optredens:
Haroula Alexiou
Hristos Thivaios
Yioryos Dalaras
De mitraillettes zwegen.
De steden liepen leeg en gingen dicht.
Een ijzige noordenwind veegt nu
de verlaten straten schoon.
Soldaten komen en gaan.
Ze vragen: waarom was er oorlog?
En jij zwijgt.
Je gebruikt een vinger
om de wonde te zoeken.
Vraag me niet, ik vergat het.
Vraag me niet, vraag me niet, vraag me niet.
Bekijk me niet, je maakt me bang.
Bekijk me niet, vraag me niet, vraag me niet.
't Wordt nacht in de stad.
Sneeuw bedekt de daken.
Een kamion wordt geladen;
hij doorklieft de stilte.
Patrouilles in de straten,
een stem geeft bevelen.
En jij zwijgt.
Je gebruikt een vinger
om de wonde te zoeken.
Vraag me niet, ik vergat het.
Vraag me niet, vraag me niet, vraag me niet.
Bekijk me niet, je maakt me bang.
Bekijk me niet, vraag me niet, vraag me niet.
| |
