 |
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη
Άλλες ερμηνείες:
Γιάννης Πάριος
Γιώργος Νταλάρας
Εύα Κανέλλη
Είν’ αρρώστια τα τραγούδια που αγαπάς να λέω
αναμμένο καρβουνάκι που κρατώ και κλαίω
Είν’ αρρώστια τα τραγούδια τι θαρρείς
βρες αγάπες άλλες φως μου να χαρείς
τα τραγούδια που έχουν αίμα και καρδιά
είν’ αρρώστια που δε γίνεται καλά
Αφορμές μου δίνεις πάντα και σκοπούς ν’ αρχίζω
μα για ξένες υποθέσεις που μιλούν στραγγίζω
Είν’ αρρώστια τα τραγούδια τι θαρρείς
βρες αγάπες άλλες φως μου να χαρείς
τα τραγούδια που έχουν αίμα και καρδιά
είν’ αρρώστια που δε γίνεται καλά
Σαν το σπίρτο που `χει πέσει στο ξερό χορτάρι
είναι κείνα τα τραγούδια που μας έχουν πάρει
Είν’ αρρώστια τα τραγούδια τι θαρρείς
βρες αγάπες άλλες φως μου να χαρείς
τα τραγούδια που έχουν αίμα και καρδιά
είν’ αρρώστια που δε γίνεται καλά
|  |
Tekst: Manos Eleftheriou
Muziek: Stavros Xarhakos
Eerste optreden: Maria Dimitriadi
Andere optredens:
Yiannis Parios
Yioryos Dalaras
Efa Kanelli
Een ziekte is ‘t, de liedjes die je me graag hoort zingen
Ik huil, gloeiend kooltje dat ik vasthou
Wat denk je, ‘t is een ziekte, die liedjes
Mijn licht, vind andere liefdes om je op te monteren
Die liedjes over bloed en hart
zijn een ziekte die niet beter wordt
Altijd weer heb je een voorwendsel of een motief om me te laten beginnen
maar ’t wringt dat ze over vreemde zaken gaan
Wat denk je, ‘t is een ziekte, die liedjes
Mijn licht, vind andere liefdes om je op te monteren
Die liedjes over bloed en hart
zijn een ziekte die niet beter wordt
Als de lucifer die op de droge akker is gevallen
zijn die liederen die ons gegrepen hebben
Wat denk je, ‘t is een ziekte, die liedjes
Mijn licht, vind andere liefdes om je op te monteren
Die liedjes over bloed en hart
zijn een ziekte die niet beter wordt
| |
