 |
Στίχοι: Θωμάς Δραμπελάς
Μουσική: Αντώνης Δραμπελάς
Πρώτη εκτέλεση: Αντώνης Δραμπελάς
Θέλω ένα γράμμα να σου γράψω
με δυο λόγια να σου περιγράψω
πως μοιάζει η ζωή μακριά από σένα
πρόλογος χωρίς κυρίως θέμα
κι ότι σε κατάθλιψη έχω πέσει
αφού αρνείσαι πλέον κάθε σχέση
Και να σου καταλογίσω ευθύνες
Που μ’ αφήνεις μόνο τόσους μήνες
Χώρια σου όμως υποφέρω
θέλω να σου το υπενθυμίσω
μήπως έτσι καταφέρω
λίγο να σε συγκινήσω
Ένα γράμμα λοιπόν
με όλα αυτά που με πονάνε
και σαν κοφτερά μαχαίρια
το μυαλό μου τυραννάνε
Ένα γράμμα λοιπόν
που θα σε κάνει να κλαις
που θα σε γεμίσει τύψεις, ειρωνείες κι ενοχές
που ξεκάθαρα θα λέει πως εσύ για όλα φταις
για τις αμέτρητες πληγές που ναι ακόμα ανοιχτές
μια κατάθεση ψυχής, ένα δράμα ζωής
που λίγο ακόμη αν αργήσεις
τα συντρίμμια της θα δεις
Θέλω ένα γράμμα να σου γράψω
με δυο λόγια να σου περιγράψω
δίχως τη δική σου παρουσία
η ζωή μου πως δεν έχει αξία
Χώρια σου όμως υποφέρω
θέλω να σου το υπενθυμίσω
μήπως έτσι καταφέρω
λίγο να σε συγκινήσω
Ένα γράμμα λοιπόν μήπως και σε συγκινήσει
τις ευαίσθητες πτυχές του εαυτού σου να αγγίξει
ένα γράμμα λοιπόν με όλα όσα έχω περάσει
μήπως και με λυπηθείς μήπως λίγο και σε νοιάξει
που ξεκάθαρα θα λέει ότι έχεις την ευθύνη
που η καρδιά μου σαν κεράκι λίγο λίγο αργοσβήνει
μια κατάθεση ψυχής, ένα δράμα ζωής
που λίγο ακόμη αν αργήσεις τα συντρίμμια της θα δεις
Χώρια σου όμως υποφέρω
θέλω να σου το υπενθυμίσω
μήπως έτσι καταφέρω
λίγο να σε συγκινήσω
|  |
Tекст: Thomas Drabelas
Mузика: Adonis Drabelas
Прва представа: Adonis Drabelas
Želim jedno pismo da ti napišem
u dve reči da ti opišem
kakav mi je život bez tebe
predgovor bez glavne teme
i da sam u očaj pao
jer odbijaš svaku vezu sa mnom
i da ti pripišem odgovornosti
što si me ostavila samog toliko meseci
Ali bez tebe patim
hoću na to da te podsetim
možda tako uspem
malo da te ganem
Jedno, dakle, pismo
sa svim onim što mi zadaje bol
i kao oštri noževi
moje misli muči
Jedno pismo, dakle
što će te naterati na suze
što će te ispuniti grižom savesti, ironijom i krivicom
što će ti jasno objasniti da si ti kriva za sve
i za nebrojene rane, što su još uvek otvorene
svedočenje duše, drama života
čije ćeš ako još malo zakasniš
videti samo ostatke..
Želim da ti napišem jedno pismo
u dve reči da ti opišem
bez tvog prisustva
moj život nema smisla
Jedno, dakle, pismo
sa svim onim što mi zadaje bol
i kao oštri noževi
moje misli muči
Jedno dakle pismo, možda te i gane
tvoje slabe tačke dodirne
jedno dakle pismo, sa svim onim kroz šta sam prošao
možda se i sažališ na mene, možda ti je stalo
u kome će jasno pisati da je tvoja odgovornost
što se moje srce kao sveća gasi lagano
svedočenje duše, drama života
čije ćeš ako još malo zakasniš, videti samo ostatke..
Ali bez tebe patim
hoću na to da te podsetim
možda tako uspem
malo da te ganem
| |
