 |
Στίχοι: Νίκη Παπαθεοχάρη
Μουσική: Γιώργος Σαμπάνης
Πρώτη εκτέλεση: Έλενα Παπαρίζου
Αν ήσουνα αγάπη θα με κράταγες
Δε θα άνοιγες τα χέρια σου να φυγω
Την πορτα σου θα πρόφτανες να κλείδωνες
θα με έσφιγκες στα στήθια σου να μείνω
Αν ήσουνα αγάπη θα το ένιωθα
οι άντρες και τους χάρτες τους αλλάζουν
αν ήσουνα αγάπη δε θα ράγιζα
τα σύνορα που βάζεις με τρομάζουν
Γίνε τώρα γυμνή αγκαλιά
δώσ’ μου όση μου πρέπει καρδιά
Τη ζωή μου αρνιέμαι, σε βρίζω
θέλω τώρα αμέσως να `ρθεις
βρες το δρόμο, τον τρόπο μπορείς
παραμύθι μου γίνε, τ’ αξίζω!
Αν ήσουνα αγάπη δε θα δήλιαζες
οι έρωτες που καίνε δε παγώνουν
με μούδιασες με στέγνωσες, με άδειασες
τα μέτρια το ξέρεις με σκοτώνουν
Γίνε τώρα γυμνή αγκαλιά
δώσ’ μου όση μου πρέπει καρδιά
Τη ζωή μου αρνιέμαι, σε βρίζω
θέλω τώρα αμέσως να `ρθεις
βρες το δρόμο, τον τρόπο μπορείς
παραμύθι μου γίνε, τ’ αξίζω!
|  |
Letra: Niki Papatheohari
Música: Yioryos Sabanis
Desempenho primeiro: Elena Paparizou
Se era amor que me segurava
Não abririas as suas mãos para que eu escapasse
A tua porta ficará trancada
desejarias que em teu peito eu ficasse
Se era amor que sentias
os homens e teus mapas mudaram
se era amor não me quebrarias
para confinar onde conduzes com temores
Abrace agora nu
me dê o tanto que meu coração precisa
A minha vida recusa te insultar
quero agora ventos encontrar
encontre a rua, o lugar que possas
para na minha marcha dares valor
Se era amor não angustiarias
as paixões que queimam não congelam
com dormências com securas com vazios
modere o que sabes com trevas
Abrace agora nu
me dê o tanto que meu coração precisa
A minha vida recusa te insultar
quero agora ventos encontrar
encontre a rua, o lugar que possas
para na minha marcha dares valor
| |
