Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Сахара
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
129975 Τραγούδια, 269278 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Сахара - 2320 Αναγνώσεις         
    

Στίχοι: Τάσος Βουγιατζής
Μουσική: Μάριος Ψιμόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Σαρμπέλ

Όλοι γύρω μου αδιάφορα περνάνε
οι καρδιές άλλες καρδιές δε συναντάνε
και εσύ αμίλητη μπροστά σ’ έναν καθρέφτη
δεν λυπάσαι τη ζωή μας που ξεπέφτει.

Όλα γύρω μου τα ίδια και τα ίδια
καταλήγω στου μυαλού μου τα ταξίδια
και εσύ μόνη σου μπροστά σε μια οθόνη
ψάχνεις ήλιους μες στο κρύο και το χιόνι.

Αν χαθώ με τη λαχτάρα σε μια έρημο Σαχάρα
της αγάπης μου τη δίψα ποιος θα σβήσει.
Μες τα μάτια σου ένας ήλιος ούτε εχθρός μου, ούτε φίλος
ξέρει αλήθεια πόσο σ’ έχω αγαπήσει.

Όλοι γύρω μου σε θαύματα ελπίζουν
την ζωή τους στο περίπου υπολογίζουν
κι είσαι μόνη και είμαι μόνος στο ίδιο σπίτι
δυο ψυχές σε ακατοίκητο πλανήτη.

Όλα γύρω μου εικόνες δίχως χρώμα
ρίχνει πάλι η μοναξιά μας δακρυγόνα
το κενό που μας χωρίζει μεγαλώνει
και ο χρόνος που μας έμεινε τελειώνει.

Αν χαθώ με τη λαχτάρα σε μια έρημο Σαχάρα
της αγάπης μου τη δίψα ποιος θα σβήσει.
Μες τα μάτια σου ένας ήλιος ούτε εχθρός μου, ούτε φίλος
ξέρει αλήθεια πόσο σ’ έχω αγαπήσει.


лирика: Tasos Vouyiatzis
lyrics
музыка: Marios Psimopoulos

Первое исполнение: Sarbel

Все вокруг меня равнодушно проходят,
сердца другие сердца не встречают,
и ты молчаливая перед зеркалом
не жалеешь нашей жизни, которая теряет ценность.

Всё вокруг меня одно и то же,
я заканчиваюсь в моего разума путешествиях,
и ты одинокая перед белым полотном
ищешь солнце среди холода и снега.

Если я исчезну с тоской в пустыне Сахаре,
любви моей жажду кто утолит?
В твоих глазах - солнце, ни враг мой, ни друг
не знают правды: насколько я тебя полюбил. (x2)

Все вокруг меня на чудеса надеются,
на свою жизнь почти не рассчитывают,
и ты - одна, и я - один в своём доме:
две души на необитаемой планете.

Всё вокруг меня - картины без цвета,
бросает снова наше одиночество слезоточивый газ,
пустота, которая нас разлучает, разрастается
и время, которое нас оставило, заканчивается.

Если я исчезну с тоской в пустыне Сахаре,
любви моей жажду кто утолит?
В твоих глазах - солнце, ни враг мой, ни друг
не знают правды: насколько я тебя полюбил. (x4)

   Panselinos © 22-10-2011 @ 00:01

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο